پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان ترکیبی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش نشخوار فکری صورت گرفت. این پژوهش در قالب یک طرح تک آزمودنی اجرا شد. نمونۀ این پژوهش شامل چهار بیمار (1 مرد، 3 زن، بین 62 تا 83 ساله) مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود که در چهار روش درمانی به صورت تصادفی جایگزین شدند (شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، فعال سازی رفتاری کوتاه مدت، درمان های ترکیبی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با ترتیب معکوس). برای جمع آوری داده ها، از پرسش نامۀ نشخوار فکری (RRS) در جلسات پیش آزمون، 2، 4، 6، 8 و پیگیری 1 ماهه استفاده شد. بازبینی دیداری نمودارها و اندازۀ ضريب تاثير کاهش معناداری را در نمرات نشخوار شرکت کنندگان نشان داد.این یافته های مقدماتی از نقش درمان ترکیبی فعال سازی رفتاری کوتاه مدت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش نشخوار فکری بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی حمایت می کند.

<p>این پژوهش در پی یافتن عوامل اثرگذار بر خودتنظیمی یادگیری و هیجانی و رابطة آن با نیازهای اساسی روان&zwnj;شناختی و خودشناسی در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران است. پژوهش از نوع همبستگی بوده و 230 دانشجو (121مرد و 109زن) به روش نمونه گیری طبقه&zwnj;بندی&zwnj;شده تصادفی برگزیده شدند آزمودنی&zwnj;ها مقیاس های نیازهای بنیادی روانشناختی و خودشناسی انسجامی و پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای خود انگیخته یادگیری را تکمیل نمودند. یافته های پژوهش نشان داد که برآورده شدن نیازهای بنیادی روان&zwnj;شناختی با به&zwnj;کارگیری راهبردهای سازش یافته تنظیم شناختی هیجان، همبستگی مثبت و با به&zwnj;کارگیری راهبردهای سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان رابطة منفی و با خودتنظیمی یادگیری، همبستگی مثبت معنادار دارد. در رابطة میان نیازهای اساسی روانشناختی و خودتنظیمی یادگیری، خودشناسی نقش میانجی ندارد اما نتایج تحلیل مسیر نشان داد که در رابطه میان نیازهای اساسی روانشناختی و خودتنظیمی هیجانی، خودشناسی نقش میانجی دارد.</p>

<p>هدف از پژوهش حاضر شناسایی میزان پیش بینی کنندگی ظرفیت حافظة کاری و کارکردهای اجرایی آن (شامل تغییر، بازداری و به&zwnj;روزرسانی توجه) برای آمادگی ابتلا به آلزایمر بوده است. جامعة پژوهش، شامل سالمندان بالای 60 سال شهر قزوین بود که از این جامعه نمونه ای به حجم 148 نفر (75 مرد و 73 زن) با میانگین سنی 4/67 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش آمادگی ابتلا به آلزایمر از نسخه کوتاه بررسی وضعیت ذهنی (MMSE)، برای سنجش ظرفیت حافظه کاری از تکلیف فراخنای وارونه اعداد و برای سنجش تغییر، بازداری و به روز رسانی توجه به ترتیب از تکالیف تغییر آمایه، استروپ و نگهداشتن رد استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داده است ظرفیت حافظة کاری و مکانیسم های توجهی کارکردهای اجرایی روی&zwnj;هم&zwnj;رفته بخش زیادی از واریانس (61 درصد) آمادگی ابتلا به آلزایمر را پیش بینی می کنند. در پایان چرایی یافته ها موردبحث قرارگرفته است.</p>

<p>در برداشت سطحی&zwnj;&zwnj;تر و البته نگاه متداولِ امروز به پدیده راه، تنها بر نقش ارتباطی آن تأکید می&zwnj;شود. این در حالی است که راه&zwnj;ها زمانی پیوند عمیقی با زندگی انسان برقرار می&zwnj;نمایند؛ و می&zwnj;توانند به عنوان مقصد مسافران انتخاب شوند. خلأ موجود در بحث مطالعه راه همین عدم توجه به ابعادی است که با زندگی انسان در گذر زمان پیوند عمیقی برقرار کرده است. مطالعات انجام شده در دوران مدرن، حاکی از آن است که با سرعت گرفتن جریان زندگی، سرعت حرکت و به تبع آن ایمنی مسیر در اولویت اول برنامه&zwnj;ریزان، طراحان و مهندسان راه قرار گرفته است. این نوع نگاه تک&zwnj;بعدی و کالبدی به مقوله راه از مشخصه&zwnj;های اصلی علوم مهندسی است. گذشته از آسیب&zwnj;شناسی اقدامات انجام گرفته توسط علوم مهندسی در جهت تسهیل و تسریع هرچه بیشتر، هدف از مطالعه راه &zwnj;می&zwnj;تواند فراتر رود. دانش منظر به کمک فنون مهندسی آمده و با نگاهی کل&zwnj;نگر به مفهوم پدیده راه و توجه هم&zwnj;زمان به تمام ابعاد ملموس و ناملموس راه، گام&zwnj;های مؤثری در جهت ارتقاء کیفیت آن به&zwnj;وسیله احیاء معانی نهفته در راه و با هدف تبدیل آن به مقصد گردشگران بردارد. اگرچه با این زاویه نگاه و در رویکرد منظر، سیاست&zwnj;گذاری راه متفاوت از وضع موجود خواهد شد. این پژوهش از نوع کیفی و بر پایه تحلیل محتوای کیفی بوده که سعی دارد تا با بررسی اسناد کتابخانه&zwnj;ای، مرور نظریات پیشینِ اهل فن، همچنین مشاهده و تحلیل شرایط ضمن تأکید بر ضرورت کیفیت راه&zwnj;ها، به بررسی تأثیر و نقش بسزای رویکرد منظر در سطوح مختلف مطالعاتی پدیده راه بپردازد.</p>

<p>هدف از این پژوهش، بررسی تطبیقی شادکامی در روان&zwnj;شناسی مثبت&zwnj;نگر با تأکید بر غزلیّات سعدی است. بر این اساس، پرسش اصلی پژوهش عبارت است از اینکه: &laquo;آیا شادکامی به مفهومی که امروزه در روان&zwnj;شناسی مثبت&zwnj;نگر ارائه &zwnj;شده، در غزلیّات سعدی نیز جاری است یا خیر؟ و آیا مفهوم شادکامی در غزلیّات سعدی، با شادکامی در نظریه مثبت&zwnj;نگر قابل&zwnj; ارزیابی است؟&raquo; به&zwnj;منظور نیل به این هدف، بررسی غزلیّات سعدی از تصحیح محمدعلی فروغی (۱۳۷۱) صورت گرفته است. در این رابطه، نویسندگان در گام نخست و جهت بررسی مفهومی شادکامی به ابیاتی تمرکز نمودند که به صورت مشخص به مفاهیم شادکامی، خشنودی و شادی پرداخته و در گام دوم ابیاتی مورد بحث و بررسی قرار گرفتند که به نحوی در ارتباط با شادی و خشنودی و رضایت قرار دارند. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مطالعات تطبیقی از منابع کتابخانه&zwnj;ای و مقالات منتشرشده، به تبیین مفهوم شادکامی و تشابهات و تفاوت&zwnj;ها از منظر روان&zwnj;شناسی مثبت&zwnj;نگر در غزلیّات سعدی پرداخته است. یافته&zwnj;های پژوهش نشان داد که شادکامی در غزلیّات سعدی با شادکامی در روان&zwnj;شناسی مثبت&zwnj;نگر ارتباط نزدیکی دارد و می&zwnj;توان مولفه&zwnj;هایی که در روان&zwnj;شناسی مثبت به&zwnj;عنوان عوامل مؤثر در شکل&zwnj;گیری شادکامی و خوشنودی معرفی شده&zwnj;اند، به &zwnj;وضوح در آثار سعدی مشاهده کرد. بر این اساس، مفاهیم امید، رضایت&zwnj;مندی، دوراندیشی وخرد، عشق و دوستی، مغتنم شمردن حال وطبیعت&zwnj;گرایی مهمترین مفاهیمی&zwnj;اند که در غزلیات سعدی تداعی&zwnj;گر شادکامی در روان&zwnj;شناسی مثبت&zwnj;نگر می&zwnj;باشند.</p>