به منظور بازسازی شرایط محیط رسوبی رسوبات ماستریشتین میانی-بالایی (سازند تاربور) در ناحیه مورک (جنوب سمیرم) از مطالعات میکروفاسیس و میکروتافوفاسیس استفاده گردید. سازند تاربور در ناحیه مورک با ضخامت 239 متر از آهک و شیل تشکیل شده است. این سازند بر روی سازند گورپی و زیر رسوبات کنگلومرای پالئوسن قرار دارد. هفت میکروفاسیس براساس توزیع آلوکم های اصلی و ویژگی های رسوبی تشخیص داده شد. علاوه براین رسوبات سازند تاربور در یک پلت فرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال تشکیل شده است. براساس نوع آلوکم های اصلی و ویژگی های تافونومیکی پنج میکروتافوفاسیس در ناحیه مورد مطالعه شناسایی و براساس تفسیر و توزیع عمودی میکروفاسیس ها و میکروتافوفاسیس ها بیشتر رسوبات در ناحیه مورد مطالعه در یک محیط تحت تاثیر امواج طوفانی ته نشین شده اند و به همین دلیل باعث عدم تشکیل تجمعات رودیستی و فراوانی جلبک های سبز دازی کلاداسه آ در ناحیه مورد مطالعه گردیده است. همچنین به علت ورود مواد آواری و افزایش مواد غذایی، قشرسازی بیشتر توسط بریوزئر ها صورت پذیرفته است. پرونده مقاله

سازند قم در ناحیه مرق و در 20 کیلومتری جنوب غرب کاشان با ضخامت 216 متر از سنگ آهک و شیل تشکیل شده است که به صورت ناپیوسته بر روی سنگ آتشفشانی ائوسن و به طور ناپیوسته در زیر سازند قرمز بالایی قرار دارد. براساس آلوکم های اصلی و ویژگی های رسوبی نه ریز رخساره کربناته و یک رخساره آواری شناسایی گردید. این ریز رخساره ها ی کربناته و رخساره آوری در پلت فرمی از نوع شلف باز رسوب گذاری کرده اند. این پلت فرم را می توان به سه محیط شلف داخلی (لاگون محصور و نیمه محصور)، شلف میانی و شلف خارجی تقسیم کرد. براساس توزیع عمودی ریز رخساره ها سه سکانس رسوبی کامل درجه 3 و یک سکانس ناقص رسوبی تشخیص داده شد. پرونده مقاله

به منظور مطالعات چينه نگاري زيستي و بوم شناسي ديرينه، سازند قم در برش قمصر کاشان مورد مطالعه قرار گرفته است. برش مورد مطالعه با 313 متر ضخامت شامل سنگ آهک های متوسط تا ضخیم لایه و توده‌ای و شیل بوده كه با ناپيوستگي فرسایشی برروي سنگ‌های آتشفشانی ائوسن قرارگرفته و به وسیله آبرفت های عهد حاضر پوشیده شده است. بر اساس مطالعات انجام شده در مجموع 21 جنس و 9 گونه از روزن‌داران کف‌زی شناسایی گردید. با توجه به مجموعه روزن‌داران کف‌زی سن سازند قم در این برش روپلین- شاتین تعیین شده است. با توجه به شرایط دیرینه بوم شناسی مطرح شده، در بخش های پایین این برش (روپلین)، شرایط نوری یوفوتیک و شرایط غذایی ابتدا یوتروف و سپس مزو-الیگوتروف با شوری عمدتاً نرمال دریایی می باشد. در طی زمان شاتین، شرایط غذایی عمدتاَ مزو-الیگوتروف با شوری نرمال و شوری 40 -50 psu در نوسان می باشد. شرایط نوری نیز بین آفوتیک و عمدتاً مزو-الیگوفوتیک متغییر می باشد. روزن‌داران کف‌زی بزرگ با دیواره هیالین مانند آمفیستژینا، لپیدوسیکلیناها و نومولیتیده‌ها، در محیط‌های کم عمق با انرژي زیاد، دارای پوستۀ ضخیم‌تر و اندازه صدف کوچک‌تر و در محیط‌های عمیق، به علت کاهش شدت نور و تحرک کم آب، دارای پوسته‌های نازک‌تر و کشیده‌تر می‌باشند. نتایج حاصل از مورفومتری 186 نمونه آمفیستژینا نشان می‌دهد که عمق دیرینه آب دریا در برش قمصر (روپلین-شاتین) از کمتر از 11 متر تا کمتر از 44 متر در نوسان بوده است. پرونده مقاله