روش تامین مالی جمعی در دنیا بدلیل نیاز به تامین مالی در مراحل اولیه تاسیس کسب و کارهای نوپا و همچنین پیشرفت در فناوری اطلاعات بسرعت گسترش یافته است. در ایران نیز تاکنون چندین پلتفرم تامین مالی ایجاد شده است که بعضی موفق و بعضی ناموفق بوده اند. لذا نیاز است با بررسی عوامل موثر بر این روش به توسعه آن کمک کرد. از آنجا که تامین مالی جمعی پدیده‌ای نو و جدید می‌باشد ضرورت دارد تا با روشی مناسب ضمن تعیین عوامل موثر بر این روش، به افزایش آگاهی آن در جامعه پرداخت. روش مدل‌سازی جمعی مبتنی بر شبکه‌های اجتماعی و وب 2 با هدف شناخت پدیده‌های جدید می‌باشد. لذا در این مقاله با استفاده از مدل‌سازی جمعی به احصا عوامل موثر بر تامین مالی جمعی در ایران در راستای حمایت از شرکت‌های نوپا‌ی حوزه IT پرداخته شده است. پرونده مقاله

پارك تحقیقات و فناوری هوایی نکسجن در ایالت نیوجرسی آمریکا در پاسخ به نیازهای رو به افزایش صنعت هوایی در آمریکا و لزوم پیشرفت در این صنعت تأسیس گردیده است. پارک طی تفاهم‌نامه‌ای با جامعه توسعه اقتصادی نیوجرسی جنوبی و با واگذاری5/23 هکتار زمین از دارایی‌های اداره هوایی فدرال در سال 2008 ساخته شده است. در این راستا، این مقاله به معرفی پارک تحقیقات و فناوری هوایی نکسجن پرداخته و سپس سیاست‌های اتخاذ شده توسط پارک را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. همچنین بر اساس این تحلیل‌ها، نقاط و اهرم‌های مثبت و اثربخشی را به سیاستگذاران و مدیران عالی متولی مدیریت پارک فناوری هوایی ارائه می‌نماید. در این مقاله تصویر غنی ذینفعان و مؤلفه‌های اصلی پارک هوایی ترسیم و تشریح شده است. سپس به بررسی اثر اداره هوایی فدرال و مرکز فنی هوگز و اعضا، اثر مرکز رشد و ایجاد مؤسسات دانش و فناور بنیان نوپا، اثر توسعه پارک بر توسعه منطقه نیوجرسی، کشور و صنعت هوایی، اثر دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی بر پارک پرداخته شده است. در نهایت با استفاده از این تحلیل‌ها نکات مهم و اهرمی مؤثر بر پارک استخراج گردیده است که شامل مکان و محیط بیرونی پارک، همکاری، کمک‌های دولتی، تأمین مالی و برنامه‌ریزی و مطالعه دقیق می‌باشد. پرونده مقاله

در سال‌های اخیر تأمین مالی جمعی به‌عنوان روشی مبتنی بر وب 2 و شبکه‌های اجتماعی در تأمین مالی برای کسب و کارهای نوپا دارای رشد چشمگیری از جنبه‌های گوناگونی مانند تعداد پلتفرم‌های ارائه‌دهنده، تعداد کمپین‌ها و نرخ موفقیت آن‌ها، حجم سرمایه تأمین شده و تعداد مدل‌های ارائه شده می‌باشد که این رشد سبب شده است تا محققان مختلف به بررسی این پدیده از ابعاد مختلف بپردازند. لذا این مقاله بدنبال بررسی جامع ادبیات مرتبط با این روش می‌باشد. در این پژوهش با مرور نظام‌مند 60 مقاله منتشر شده تا سال 2017 درخصوص مقوله تأمین مالی جمعی، به جمع‌بندی پژوهش‌های صورت یافته در این زمینه پرداخته شده و الگوی گرایش پژوهش‌ها از طریق شناسایی کانون‌های مورد توجه محققین تعیین گردیده است. همچنین خلاء‌های پژوهش‌های موجود و پیشنهادات برای پژوهش‌های آینده در زمینه تأمین مالی جمعی شناسایی و تبیین شده است. نتایج بررسی نشان داد که تعداد مطالعات انجام‌شده پیرامون این رویکرد جدید خیلی زیاد نمی‌باشد ولی در حال افزایش بوده و بیشتر پژوهش‌ها تاکنون به بررسی یک بُعد از تأمین مالی جمعی آن هم بصورت تجربی و اکتشافی بدون وجود چارچوب تئوریک و همچنین مطالعه موردی بوده است و نیاز می‌باشد تا محققان این روش را با رویکردی جامع و با استفاده از بررسی نظر بازیگران مختلف آن مطالعه کرده و عوامل مؤثر بر موفقیت این روش را استخراج نمایند. پرونده مقاله

پارک‌های علم و فناوری نهادی در جهت حمایت از شرکت‌های فناور می‌باشند. در جهت کارکرد اصلی این نهاد، ارزیابی عملکرد شرکت‌های فناور منجر به ارتقاء عملکرد آن‌ها و هدفمندی حمایت‌های پارک علم و فناوری می‌شود. پارک علم و فناوری یزد به‌عنوان یکی از پارک‌های پیشرو در کشور دارای شرکت‌های فناور زیادی است که ارزیابی آن‌ها یکی از اولویت‌های کاری پارک می‌باشد. بنابراین هدف این مقاله طراحی و تبیین مدل ارزیابی عملکرد شرکت‌های فناور در پارک علم و فناوری یزد و تحلیل نتایج حاصل از اجرای آن می‌باشد. مدل ارزیابی پارک علم و فناوری یزد مبتنی بر مدل‌ها و تئوری‌های ارزیابی عملکرد و همچنین از طریق برگزاری جلسات طوفان فکری با مدیران پارک علم و فناوری و شرکت‌های فناور مستقر در آن تدوین گردیده است. این مدل شرکت فناور را در 4 حوزه ماهیت شرکت، ساختار و منابع انسانی، ایده و فناوری و بازار ارزیابی می‌کند. فرایند ارزیابی نیز به دو صورت کمی (برسی مستندات و غیرحضوری) و کیفی (حضوری و از طریق مصاحبه) طراحی شد. سپس براساس این مدل اطلاعات شرکت‌های فناور جمع‌آوری گردید. نتایج حاصل از ارزیابی با استفاده از این مدل نشان داد که هر چند وضعیت شرکت‌ها نسبت به انتظارات و اهداف پارک فاصله دارد ولی نسبت به جامعه (استان و متوسط کشور) از نظر ارزش افزوده نیروی انسانی و هزینه اشتغال در وضعیت خوبی قرار دارد. همچنین ارزیابی و تحلیل نتایج مدل بیانگر اعتبار و جامعیت مدل در ارزیابی شرکت‌های فناور بود. پرونده مقاله

در عصر حاضر، دارایی های ناملموس نظیر نام تجاری، کیفیت، فناوری، نوآوری، خلاقیت و سرمایه های دانشی منشا مزیت رقابتی سازمان ها می باشند. سازمان ها باید بتوانند تصویر ذهنی مناسبی از خود در ذهن جامعه، مشتریان و کارمندان خود ایجاد کنند تا منابع انسانی با انگیزه، متعهد و مستعد را جذب کرده و بتواند بطور صحیحی از آن ها نگهداری کنند. با توجه به اهمیت این موضوع در پارک های علم و فناوری به عنوان یک نهاد فناور و دانش محور که مهمترین دارایی آن ها، افراد دانشی هستند این مقاله درصدد است تا با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم ها، روابط پویای سیاست ارتقای برند بر عملکرد منابع انسانی در پارک های علم و فناوری را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای مناسب در بهبود ساختار، کیفیت و کمیت در سطح پارک ها و نهایتا بهبود عملکرد پارک های علم و فناوری ارائه دهد. در این راستا با استفاده نظرات خبرگان در مصاحبه های عمیق در جلسات مدل سازی گروهی به تبیین مسئله و تدوین فرضیه پویا و ساخت مدل کیفی (نمودارهای علت و معلولی) و مدل کمی (نمودار جریان) پرداخته شد. نتایج حاصل از مدل سازی گروهی در این مقاله سبب شناسایی سه راهکار افزایش چالاکی و انعطاف پذیری عملکرد از طریق توسعه منابع درآمدی، توسعه کارکرد پارک های علم و فناوری در سطح ملی و بین المللی، توسعه ارتباطات و حوزه تأثیر و توسعه نهادهای تخصصی فناوری و ارتباط با صنعت / بازار گردید. پرونده مقاله