<p>حضور سازند آواری فراقان (پرمين پيشين، ساكمارين) در رخنمون&zwnj;های متعدد در زاگرس و برخی چاه&zwnj;های حفاری شده در خلیج&zwnj;فارس از وجود یک سیستم آواری گسترده در شمال شرقی ورقه عربی حکایت دارد. مرز زیرین این سازند با سازند ماسه&zwnj;سنگی زاکین (دونین) ناپیوسته و مرز بالایی آن با سازند دالان (پرمین) به&zwnj;صورت تدریجی است. در این مطالعه سازند فراقان در يكي از چاه&zwnj;هاي بخش مركزي خليج&zwnj;فارس و بر اساس مقاطع&zwnj;نازك تهيه شده از خرده&zwnj;حفاری مورد بررسي قرار گرفته است. سازند فراقان در منطقه مورد بررسی، شامل پتروفاسيس&zwnj;هاي كوارتز&zwnj;آرنايت، سيلتستون ماسه&zwnj;اي و رس&zwnj;سنگ ماسه&zwnj;اي و ريزرخساره&zwnj;هاي گلسنگ آهكي، وكستون بايوكلستي و پكستون بايوكلستي است. بر اساس مشخصات رسوب&zwnj;شناسی یک محيط ساحل خطي شامل زيرمحيط&zwnj;هاي دشت سيلابي، ساحلي و دور از ساحل برای این سازند تعیین شده است. عوارض اصلي دياژنتیکی در این سازند شامل فشردگي، انحلال، سیمانی شدن، نوشكلي، سريسيتي&zwnj;شدن و دولوميتي&zwnj;شدن &zwnj;است. ناهمنگی در ترکیب سنگ&zwnj;شناسی و تنوع شرايط محيطي و عوارض دیاژنتیکی شرایط مساعدی برای مطالعه ذخیره هیدروکربور در این سازند ایجاد نموده است.</p> Manuscript profile