A descriptive study of ethics education in Ferdowsi Shahnameh based on Bozorgmehr assemblies
Subject Areas : Analysis of order texts
1 - PhD in Persian Language and Literature, University of Tehran - Lecturer at the University of Tehran,
Keywords: ferdowsi`s shahnamehbozorgmehreducationindividual ethicssocial ethics,
Abstract :
Ferdowsi's Shahnameh is one of the leading texts of Persian literature, which also expresses educational and moral concepts in the form of stories. Therefore, some parts of Shahnameh, such as educational literature texts, have educational uses. One of these sections is the Bozorgmehr assemblies during the reign of Noushinravan. Assembly is one of the methods of admonition that is commonly used in the court of kings and at the head of it was a wise person who benefited the audience with his advice and his advice was recorded for the benefit of others. Bozorgmehr's advice on the subject of individual and social ethics is expressed in a codified way and using the techniques of eloquence that influence his speech. In this article, we have divided and analyzed the content of Bozorgmehr meetings with a descriptive view. We have also expressed the educational status of educational ethics and ethics education in Shahnameh.
سبزیان‌پور، وحید، (1388)، تاثير پندهاي انوشروان و بزرگمهر در گلستان سعدي، زبان و ادبیات فارسی (مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی)، دوره 17، ش 64، صص 91-124.
عوفی بخارایی، محمد، (1361)، تذکرۀ لباب الالباب، به اهتمام: محمد عباسی، تهران: فخر رازی.
فردوسی، ابوالقاسم، (1394)، شاهنامه، پیرایش: جلال خالقی مطلق، ج 1و2، چ اول، تهران: سخن.
غلامرضایی، محمد، (1387)، مجلس‌گویی و شیوه‌های آن در مجالس سبعۀ مولوی، پژوهشنامۀ علوم انسانی، ش57، صص 257-278، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
غلامی، فاطمه و نجف جوکار، (1390)، بررسی و تحلیل «هفت بزم انوشیروان» در شاهنامه به عنوان نمودی از «مجلس‌گویی» در ایران پیش از اسلام، پژوهشنامه زبان و ادب فارسی(گوهر گویا)، س 5، ش 19، صص 79-98.
نظامی عروضی سمرقندی، احمد بن عمر، (1388)، چهارمقاله و تعلیقات، به سعی و اهتمام و تصحیح: محمد قزوینی، با اهتمام: محمد معین، چاپ اول، تهران: صدای معاصر.
