فهرس المقالات Bone

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - Effect of 8-week simultaneous metabolic resistance training and Chlorogenic acid supplement on the expression level of BMP2, BMP4, BMP6, and BMP7: A randomized open label clinical trial
  Maryam Takhty Farshad  Ghazalian Shahram   Soheili khosrow  Ebrahim
  Background: BMP has critical role in development, growth, and differentiation of cell. There is enough evidence regarding the role of BMPs in lipid accumulation and homeostasis The current study aimed to evaluate the simultaneous effect of eight weeks of metabolic resis أکثر

  Background: BMP has critical role in development, growth, and differentiation of cell. There is enough evidence regarding the role of BMPs in lipid accumulation and homeostasis The current study aimed to evaluate the simultaneous effect of eight weeks of metabolic resistance training (MRT) and Chlorogenic Acid (CGA) supplementation on expression level of BMP2, BMP4, BMP6, and BMP7 in overweight women. Materials and Methods: We carried-out a randomized clinical trial performed on 40 overweight women in Iran 2020. We randomly assigned the study participants into four groups including combined 8-week course of metabolic resistance training (MRT) training and 400 mg chlorogenic acid (CGA) supplementation, 8-week course of MRT, CGA supplement, and the control group. Intervention included three MRT training sessions per week and the duration of each session was 45 minutes. The training exercise intervention was 10 minutes of warm-up, 30 minutes of metabolic resistance training, and 5 minutes of cool-down. The supplementation arms were also received 400 mg / day CGA extracted from green coffee beans. Expression level of BMP2,4,6, and 7 was the main interested outcome that assessed pre and post intervention. Results: We observed significant decrease in BMP2 level in combined intervention group in compared with the control group (Regression coefficient= -2.7, 95% CI=-5.0, -0.4). Moreover, we observed that combined intervention has decreased BMP4 level and the observed difference was statistically significant (Regression coefficient= -6.2, -1.7, -10.6). No significant effect for MRT and CGA group was reported regarding BMP2, and BMP4. Neither combined nor separate form of CGA and MRT had no significant effect on BMP6 and BMP7 (P-value>0.05). Conclusion: Simultaneous MRT exercises and CGA supplementation prohibited expression levels of BMP2, and BMP4. However, they had no significant effect separately. There was no association between the interventions and expression level of BMP6, and BMP7. Abstract Background and Objective: BMP has critical role in development, growth, and differentiation of cell. There is enough evidence regarding the role of BMPs in lipid accumulation and homeostasis The current study aimed to evaluate the simultaneous effect of eight weeks of metabolic resistance training (MRT) and Chlorogenic Acid (CGA) supplementation on expression level of BMP2, BMP4, BMP6, and BMP7 in overweight women. Material and methods: We carried-out a randomized clinical trial performed on 40 overweight women in Iran 2020. We randomly assigned the study participants into four groups including combined 8-week course of metabolic resistance training (MRT) training and 400 mg chlorogenic acid (CGA) supplementation, 8-week course of MRT, CGA supplement, and the control group. Intervention included three MRT training sessions per week and the duration of each session was 45 minutes. The training exercise intervention was 10 minutes of warm-up, 30 minutes of metabolic resistance training, and 5 minutes of cool-down. The supplementation arms were also received 400 mg / day CGA extracted from green coffee beans. Expression level of BMP2,4,6, and 7 was the main interested outcome that assessed pre and post intervention. Results: We observed significant decrease in BMP2 level in combined intervention group in compared with the control group (Regression coefficient= -2.7, 95% CI=-5.0, -0.4). Moreover, we observed that combined intervention has decreased BMP4 level and the observed difference was statistically significant (Regression coefficient= -6.2, -1.7, -10.6). No significant effect for MRT and CGA group was reported regarding BMP2, and BMP4. Neither combined nor separate form of CGA and MRT had no significant effect on BMP6 and BMP7 (P-value>0.05). Conclusion: Simultaneous MRT exercises and CGA supplementation prohibited expression levels of BMP2, and BMP4. However, they had no significant effect separately. There was no association between the interventions and expression level of BMP6, and BMP7. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - مروری بر بیماری های ارتوپدی سگ ها و گربه های جوان
  عارف  قشقایی امین بیغم صادق
  بیماری‌های ارتوپدی حیوانات جوان، سیستم اسکلتی-عضلانی نابالغین را متأثر می‌کند و بیشتر این بیماری‌ها را می‌توان در روندهای پاتولوژیک (مانند بیماری‌ها، سموم، تغذیه نامناسب، تروما) در این دوره ردیابی کرد. این بیماری‌ها مربوط به استخوان-ها و مفاصل در طول رشد اسکلتی پس از زا أکثر

  بیماری‌های ارتوپدی حیوانات جوان، سیستم اسکلتی-عضلانی نابالغین را متأثر می‌کند و بیشتر این بیماری‌ها را می‌توان در روندهای پاتولوژیک (مانند بیماری‌ها، سموم، تغذیه نامناسب، تروما) در این دوره ردیابی کرد. این بیماری‌ها مربوط به استخوان-ها و مفاصل در طول رشد اسکلتی پس از زایمان، عمدتاً در 26 هفته اول زندگی، شروع و ایجاد می‌شوند. این گروه از شرایط پاتولوژیک سگ های جوان و گربه ها از جمله بیماری های ارتوپدی مادرزادی و نوزادی، شامل بیماری هایی هستند که در دوره پیش از تولد یا در 3 تا 4 هفته اول زندگی رخ می دهد. در دوره رشد، مورفولوژی مفاصل تکامل می یابد استخوان ها نیز بالغ شده و به طول و شکل خود در حیوان بالغ می رسند. بیماری‌های ارتوپدی حیوانات جوان انحرافات این فرآیند های منظم هستند. این بیماری‌ها یک مشکل شایع در سگ‌ها و گربه‌ها هستند که می‌توانند درد و عدم راحتی قابل توجهی را ایجاد کنند. این بیماری‌ها می‌توانند استخوان‌ها، غضروف و مفاصل حیوانات جوان را تحت تأثیر قرار دهند و باعث لنگش، سفتی و مشکل در حرکت شوند. تشخیص زودرس و درمان برای کسب نتیجه موفق در این بیماری‌ها بسیار حائز اهمیت است. کلینیسین دامپزشک باید از نشانه‌ها و علائم این بیماری‌ها، شامل لنگش، درد مفاصل، تورم و مشکل در حرکت، آگاه باشد. آزمایش‌های تشخیصی مانند رادیوگرافی و آزمایش خون می‌توانند به تأیید تشخیص کمک کنند. با توجه نوع بیماری گزینه های درمانی متفاوت است و می تواند شامل داروها، جراحی یا مداخلات دیگر بوده و حتی ممکن است غیر قابل درمان باشند. پیشگیری نیز در کاهش خطر بیماری‌های ارتوپدی سگ‌ها و گربه‌ها جوان مهم است، با جلوگیری از جفت گیری و عقیم سازی حیوانات دارای اختلالات ژنتیکی می توان از ابتلا نسل بعدی به بیماری های ژنتیکی پیشگیری کرد. تغذیه، ورزش و مدیریت وزن مناسب نیز می‌تواند به توسعه سالم استخوان و مفصل در حیوانات جوان کمک کند. چکاپ های دوره‌ای دامپزشک نیز می‌تواند به شناسایی مشکلات بالقوه در زمان مناسب کمک کند و به مداخلات و درمان سریع منجر شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - روش¬های تثبیت داخلی شکستگی¬های استخوان در دام¬های کوچک
  آرین پورامین سیف الله دهقانی ناژوانی
  شکستگی استخوان ها در سگ ها و گربه ها معمولا جزء مواردی است که در کلینیک می بینیم و با آن سر و کار داریم. در حالی که معمولا شکستگی‌ها پس از یک حادثه آسیب‌زا مانند برخورد با ماشین یا افتادن از ارتفاع رخ می‌دهند، برخی از شکستگی‌ها به دنبال ضعیف شدن پاتولوژیک استخوان رخ می‌ أکثر

  شکستگی استخوان ها در سگ ها و گربه ها معمولا جزء مواردی است که در کلینیک می بینیم و با آن سر و کار داریم. در حالی که معمولا شکستگی‌ها پس از یک حادثه آسیب‌زا مانند برخورد با ماشین یا افتادن از ارتفاع رخ می‌دهند، برخی از شکستگی‌ها به دنبال ضعیف شدن پاتولوژیک استخوان رخ می‌دهند که با برخی شرایط نئوپلاستیک مانند استئوسارکوم دیده می‌شود. اهداف اصلی تثبیت شکستگی ها؛ بی حرکت سازی قطعات شکستگی، ترمیم سریع استخوان آسیب دیده، بازگشت تحرک اولیه و عملکرد کامل اندام آسیب دیده و ثبات برای تحمل وزن توسط اندام حرکتی آسیب دیده می باشد. تمام روش‌های تثبیت داخلی و خارجی که امکان حرکت بین قطعه ای قابل‌توجهی را تحت تحمل وزن فراهم می‌کنند، به عنوان تثبیت انعطاف‌پذیر در نظر گرفته می‌شوند. نکته قابل توجه در تثبیت شکستگی ها این است که امکان ترمیم وجود داشته باشد یعنی خون رسانی به محل حفظ شود و تثبیت آنقدر سفت نشود که منجر به تاخیر در جوش خوردگی استخوان شود. جا اندازی باز و تثبیت داخلی برای بازگرداندن آناتومی استخوان و تحرک اولیه و برای غلبه بر محدودیت‌هایی که هنگام درمان شکستگی‌ها با کشش اسکلتی یا بی‌حرکتی گچ گرفته می‌شوند، استفاده شده است. هدف اصلی تثبیت داخلی دستیابی سریع و در صورت امکان عملکرد کامل اندام آسیب دیده با توانبخشی سریع بیمار است. انتخاب روش تثبیت داخلی بر اساس طبقه بندی شکستگی، استخوان آسیب دیده، آسیب های همزمان، شکستگی باز در مقابل بسته و البته نیروهایی است که با روش تثبیت خنثی می شوند. ایمپلنت های تثبیت داخلی از جنس استیل ضد زنگ هستند و شامل؛ پین داخل مدولای استخوان، سیم ارتوپدی، پیچ و پلاک می باشند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - مقاله کوتاه: روند ترمیم ضایعات استخوانی و شکستگی به همراه روش‌ها و درمان مؤثر بر آن
  هانیه  یابنده عبدالحمید میمندی پاریزی علیرضا شیخ زاده
  ترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحت‌تأثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها می‌توانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلول‌های غضروفی یا استئوبلاست، تشکیل مویرگ‌ها، حساسیت به ورو أکثر

  ترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحت‌تأثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها می‌توانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلول‌های غضروفی یا استئوبلاست، تشکیل مویرگ‌ها، حساسیت به ورودی مکانیکی و غیره تأثیر بگذارد؛ بنابراین موضوع داروها و ترمیم شکستگی نه‌تنها شامل داروشناسی و ارتوپدی می‌شود، بلکه دامنه وسیعی را نیز شامل می‌شود. گام‌های ترمیم استخوانی بعد از آسیب استخوانی شامل: گام اول مرحله تورم، گام دوم ترمیم استخوان اولیه (طی 4 تا 21 روز بعد، دور استخوان شکسته کال ایجاد می‌شود. این مرحله، ماده‌ای به اسم کلاژن به‌تدریج جای لخته خون را می‌گیرد)، گام سوم ترمیم استخوان ثانویه (تقریباً دو هفته بعد از شکستگی، سلول‌هایی به اسم استئوبلاست دست‌به‌کار می‌شوند. این سلول‌ها باعث جوش‌خوردن استخوان جدید می‌شوند و مواد معدنی موردنیاز برای استحکام استخوان را تأمین می‌کنند) و گام چهارم مرحله بازسازی (این مرحله سلول‌هایی به نام استئوکلاست تغییر و تعدیل موردنیاز را انجام می‌دهند. این سلول‌ها هر استخوان اضافه‌ای را که در این مرحله ترمیم شکل‌گرفته تجزیه می‌کنند تا شکل استخوان به حالت عادی برگردد). امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها، سرعت‌بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی خودی یا غیر خودی استفاده می‌شود. استخوان پیوندی خودی علاوه بر مواد تحریک‌کننده التیام، حاوی سلول‌هایی است که واکنش‌های ایمنی را تحریک نمی‌کند و باعث انتقال بیماری‌های مسری نمی‌شود. در حال حاضر باتوجه‌به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل برای استفاده از پیوند استخوانی غیرخودی مثل آلوگرافت و زنوگرافت بیشتر شده است. هیدروکسی آپاتایت سینتیک، تری کلسیم فسفات و ترکیب هر دوی آن‌ها ازجمله مواد متداول برای پیوند استخوان هستند. هیدروکسی آپاتیت به‌عنوان داربست جهت رشد سلول‌های استخوان‌ساز کار می‌کند تارانتولا کوبنسیس عصاره‌ای است که به شکل وسیعی در درمان تومورها، آبله‌ها، سپتی سمی و بیماری‌های توکسمیک مورداستفاده قرار می‌گیرد. همچنین از دیگر موادی که به‌عنوان جایگزین استفاده می‌شود، پس از کاشت در محل ضایعات استخوانی، باعث القای تمایز سلول‌های مزانشیمی متمایزنشده موجود در محل ضایعه به سلول‌های غضروفی و یا سلول‌های استخوانی نابالغ و سرانجام ترمیم موفقیت‌آمیز نقایص می‌شوند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - بررسی خواص و کاربرد انواع چسب‌های مورد استفاده در بدن
  حمیدرضا حیدری مرضیه حسینی
  امروزه به‌منظور درمان و ترمیم شکستگی‌های استخوان، از پیچ و پلاک‌های فلزی استفاده می‌شود؛ اما به‌طور معمول این روش مشکلاتی در جراحی‌ها و شکستگی‌های استخوان از جمله شکستگی‌های جمجمه و ستون مهره‌ها به دنبال خواهد داشت که به‌عنوان مثال می‌توان به مواردی هم‌چون زمان اعمال طو أکثر

  امروزه به‌منظور درمان و ترمیم شکستگی‌های استخوان، از پیچ و پلاک‌های فلزی استفاده می‌شود؛ اما به‌طور معمول این روش مشکلاتی در جراحی‌ها و شکستگی‌های استخوان از جمله شکستگی‌های جمجمه و ستون مهره‌ها به دنبال خواهد داشت که به‌عنوان مثال می‌توان به مواردی هم‌چون زمان اعمال طولانی که سبب افزایش زمان جراحی می‌شود، احتمال آسیب به بافت‌های استخوانی اطراف شکستگی، دشواری و شکست پلاک‌ها اشاره کرد. از این رو پژوهشگران و جراحان ارتوپد، به‌دنبال جایگزینی مناسب برای این روش هستند. استفاده از چسب‌های استخوان یکی از فناوری‌های جدید در این راستا است که برای حل چنین مشکلاتی پیشنهاد شده‌ است. این چسب‌ها باید دارای ویژگی‌هایی هم‌چون چسبندگی قابل‌قبول پروتئین‌ها، بافت‌ها و استخوان به‌ویژه در حضور چربی اطراف استخوان و پایداری چسبندگی در این محیط‌ها باشند و با گذشت زمان، استحکام مکانیکی بالایی در برابر تنش‌های کششی، برشی و فشاری داشته ‌باشند. هم‌چنین داشتن خصوصیاتی از‌ جمله غیرسمی، زیست‌سازگاری، زیست‌تخریب‌پذیری مناسب، اعمال سریع و آسان و تثبیت خوب شکستگی برای این چسب‌ها الزامی است. در این مقاله به برخی از این چسب‌های زیستی، نحوه‌ی تهیه و کاربرد آن‌ها پرداخته شده ‌است. تفاصيل المقالة