-
حرية الوصول المقاله
1 - مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومیپیرامین در درمان اختلال وسواسیجبری در زنان و مردان شهرستان شیراز
علی درختکار فاطمه ناجیان تبریز حانیه مردادی آرامه صفی خانیهدف مطالعه مقایسۀ اثربخشی درمانهای مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومیپیرامین در درمان اختلال وسواسی جبری و تعیین کارآمدترین نوع درمان از درمانهای مورد مطالعه در این پژوهش در کاهش علائم مبتلایان به این اختلال بود. این تحقیق از نوع کاربردی و طرح پژوهشی آن هم از نوع ش أکثرهدف مطالعه مقایسۀ اثربخشی درمانهای مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومیپیرامین در درمان اختلال وسواسی جبری و تعیین کارآمدترین نوع درمان از درمانهای مورد مطالعه در این پژوهش در کاهش علائم مبتلایان به این اختلال بود. این تحقیق از نوع کاربردی و طرح پژوهشی آن هم از نوع شبه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش، شامل مبتلایان به اختلال وسواسیجبری مراجعهکننده به ده مرکز از مراکز درمانی شهر شیراز در تابستان سال ۹۷ بودند که تشخیص قطعی اختلال وسواسیجبری را از روانپزشک دریافت کرده بودند. نمونهگیری در این پژوهش به روش نمونهگیری در دسترس و شرکتکنندگان در سه گروه پانزده نفری به صورت تصادفی قرار گرفتند. آزمودنیها قبل و بعد از اجرای مداخله با پرسشنامۀ ییل براون مورد سنجش قرار گرفتند. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای آماری از روش آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر با استفاده از نسخۀ 21 نرمافزار SPSS استفاده گردید. یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که هر دو نوع درمان در پسآزمون بر روی بهبود علائم اختلال وسواسیجبری مؤثرند (P˂0/01)؛ اما در پیگیری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) اثر درمانی خود را حفظ کرد. لازم به ذکر است که در این پژوهش تفاوت بین زنان و مردان از نظر آماری معنادار نبود. یافته های این پژوهش حاکی از کارایی ماندگارتر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دارد و این مهم به نظر می رسد به علت تلفیق تکنیک های شرقی و روان شناسی غربی هست که درمان را برای مبتلایان ایرانی کارامدتر می کند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - مقایسه اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بر کاهش علائم اضطراب مادران دارای کودکان اتیسم
جواد اژه ای مریم صیادشیرازی مسعود غلامعلی لواسانی عبدالرحیم کسایی اصفهانیپژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با درمان شناختی-رفتاری در کاهش علائم اضطرابی و افزایش پذیرش مادران دارای کودکان اتیسم صورت گرفت. این پژوهش از نوع طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. گروه های آزمایشی شامل دو گرو أکثرپژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با درمان شناختی-رفتاری در کاهش علائم اضطرابی و افزایش پذیرش مادران دارای کودکان اتیسم صورت گرفت. این پژوهش از نوع طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. گروه های آزمایشی شامل دو گروه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بود. هر دو گروه ده جلسه درمان را یک بار در هفته دریافت کردند. 12 نفر هم در گروه کنترل گماشته شدند که تحت درمان قرار نگرفتند. به منظور سنجش میزان اضطراب افراد از سیاهه اضطراب بک و جهت سنجش میزان پذیرش از پرسشنامه پذیرش و عمل استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شد. مقایسه گروه های درمانی حاکی از آن بود که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با درمان شناختی-رفتاری بر کاهش اضطراب و ارتقای پذیرش مادران تفاوت محسوسی نداشت، ولی ماندگاری اثر درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در مرحله پیش آزمون–پیگیری در کاهش اضطراب و افزایش پذیرش بیشتر از درمان شناختی-رفتاری بود. بنابراین، پژوهش درمجموع حمایتی تجربی برای به کارگیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای مادران دارای کودکان اتیسم فراهم می آورد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - نقش ایجاد الگوهای منعطف رفتار از طریق مواجهه ارزشمحور در فرآیند رواندرمانی بر کاهش دردهای مزمن و نشانگان بالینی بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک
علی محمد رضایی طیبه شریفی احمد غضنفری الهام افلاکی محمدجعفر بهره دارهدف مطالعه حاضر نقش ایجاد الگوهای منعطف رفتار از طریق مواجهه ارزشمحور در فرآیند رواندرمانی بر کاهش دردهای مزمن و نشانگان بالینی بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون) با دوره پیگیری سه ماهه و یک گروه گواه بود. به ه أکثرهدف مطالعه حاضر نقش ایجاد الگوهای منعطف رفتار از طریق مواجهه ارزشمحور در فرآیند رواندرمانی بر کاهش دردهای مزمن و نشانگان بالینی بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون) با دوره پیگیری سه ماهه و یک گروه گواه بود. به همین منظور 60 آزمودنی بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب و به روش نمونهگیری هدفمند در دو گروه مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (20نفر)، درمان متمرکز بر شفقت(20نفر) و گروه گواه(20نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب زونگSAS) ) و پرسشنامه درد های مزمن استفاده شد. جهت تحلیل یافته ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشانگر آن بود که بین دو گروه مداخله ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت بر اضطراب و درد های مزمن و گروه گواه در نمره های پیش آزمون-پس آزمون تفاوت معنیداری وجود دارد(001/0>p ) در مجموع نتایج این مطالعه نشان می دهد که روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت بر کاهش اضطراب و درد های مزمن بیماران لوپوس تاثیر دارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی در مبتلایان به اختلال پرخوری
صدراله خسروی سحر اسمعیلیهدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی در مبتلایان به اختلال پرخوری است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بود بر کلیه مراجعانی ک أکثرهدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی در مبتلایان به اختلال پرخوری است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بود بر کلیه مراجعانی که از ماه آذر لغایت بهمن سال ۱۳۹6 به مراکز کاهش وزن شهر شیراز مراجعه کرده بودند. از بین مراجعانی که در آنها تشخیص اختلال پرخوری داده شد، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، ۳۰ نفر انتخاب شدند که به پرسشنامة پرخوری (BES) و پرسشنامة نگرانی از تصویر بدنی (BICI) پاسخ دادند و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس گروه آزمایش، 8 جلسة 90 دقیقهای تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند و سپس مجدداً از آنها آزمون به عمل آمد. دادهها با استفاده از روش مانووا و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان دادند که در میزان پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی، میان نمره های آنان در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت معنادار وجود دارد. این امر بیانگر اثربخش بودن گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدن است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
5 - مقایسه اثربخشی معنادرمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان
نرگس شمعسوزان نسرین کاشفیمهر هادی اکبری نژادهدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی معنادرمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان بود. این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. 45 نفر با داشتن ملاکهای ورود بهمطالعه با روش نموهگیری هدفمن أکثرهدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی معنادرمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان بود. این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. 45 نفر با داشتن ملاکهای ورود بهمطالعه با روش نموهگیری هدفمند و از میان کلیه زنان ماستکتومیشده شهر تبریز در سال 1400 که مشغول گذراندن دوره پرتودرمانی خود بودند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه مداخله و یک گروه گواه، هر کدام 15 نفر قرار گرفتند. اعضای گروههای مداخله، درمان مختص خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته (2 ماه، هفتهای یک جلسه) دریافت کردند، و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. ابزارهای اندازهگیری پرسشنامههای اضطراب مرگ تمپلر و کیفیت زندگی بود. تجزیه و تحلیل یافتهها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر انجام گرفت. نتایج نشان داد که معنادرمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه گواه، در پسآزمون، منجر به کاهش اضطراب مرگ و افزایش کیفیت زندگی زنان با تجربه جراجی پستان شدهاند، و این نتایج در مرحله پیگیری نیز نشان از ماندگاری اثر دارد. همچنین نتایج نشان داد تأثیر این دو درمان بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی در مراحل پسآزمون و پیگیری متفاوت از هم نیست. براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که معنادرمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش اضطراب مرگ و افزایش کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان شدهاند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
6 - اثربخشی تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و پذیرش و تعهد بر تبعیت درمانی و تنیدگی والدینی در مادران کودکان اوتیسم
علی رضائی فاطمه ایزدیپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و پذیرش و تعهد بر تبعیت درمانی و تنیدگی والدینی در مادران کودکان اوتیسم شهرستان خمینیشهر در سال 1402 انجام شده است. پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی بهصورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. دراین پژوهش ازروش نم أکثرپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و پذیرش و تعهد بر تبعیت درمانی و تنیدگی والدینی در مادران کودکان اوتیسم شهرستان خمینیشهر در سال 1402 انجام شده است. پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی بهصورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. دراین پژوهش ازروش نمونهگیری هدفمند استفاده شد و ازبین جامعه آماری که کلیه مادران دارای فرزند اوتیسم شهرستان خمینیشهر که فرزندشان در مرکز سرای پاکان تحت آموزش قرار داشتند بود، براساس معیارهای ورود، 30 نفر انتخاب وبه طور تصادفی در دوگروه آزمایش وکنترل جایگزین شدند. ابزارها عبارت بودند از پرسشنامه تنیدگی والدینی(PSI) (آبیدین، 1388 ) و پرسشنامه تبعیت از درمان( مدانلو، 1392). پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش طی 10جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی آموزش دیدند. سپس، ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﻣﺠﺪدًا ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار گرفتند؛ نتایج با نرم افزار spss و روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد درمان اجرا شده بر تبعیت درمانی و تنیدگی والدینی در مرحله پس آزمون تاثیر گذار بوده و تغییرات گروه آزمایش درمقایسه باگروه کنترل ازنظر آماري معنادارهستند (P<0/05). همچنین درمان برمؤلفههای تبعیت از درمان غیر از تلفیق با زندگی، تعهد به درمان و تدبیر در اجرای درمان مؤثر بوده است و همچنین بر مؤلفههای تنیدگی والدینی غیر از، روابط با همسر، صلاحیت، افسردگی، انزوای اجتماعی و تقویتگری معنادار بوده است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
7 - اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و پرخاشگری دختران مبتلا به نشانگان ملال پیش از قاعدگی
فرزانه شقاقی هادی اکبری نژاد<p>پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و پرخاشگری دختران مبتلا به نشانگان ملال پیش از قاعدگی انجام شد. روش پژوهش، نیمه¬آزمایشی با طرح پیش¬آزمون- پس¬آزمون و پیگری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش‌آموزان دختر دب أکثر<p>پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و پرخاشگری دختران مبتلا به نشانگان ملال پیش از قاعدگی انجام شد. روش پژوهش، نیمه¬آزمایشی با طرح پیش¬آزمون- پس¬آزمون و پیگری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش‌آموزان دختر دبیرستانی مبتلا به نشانگان ملال پیش از قاعدگی شهر تبریز در سال 1402 تشکیل داد. 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کرد؛ اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه، پیش، پس و 4 ماه پس از مداخله به پرسشنامه‌های 19 سؤالی کیفیت خواب پیتزبورگ و 29 سؤالی پرخاشگری باس و پری پاسخ دادند. داده¬ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه¬گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، کیفیت خواب و پرخاشگری دختران مبتلا به نشانگان ملال پیش از قاعدگی را در پس‌آزمون به‌ترتیب افزایش و کاهش داد. در مرحله پیگیری، اثر این درمان بر کیفیت خواب و پرخاشگری ماندگار بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد احتمالاً می‌تواند سبب افزایش کیفیت خواب و کاهش پرخاشگری دختران مبتلا به نشانگان ملال پیش از قاعدگی شود.</p> تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
8 - اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و سلامت روانشناختی زنان یائسه
دلشاد صادقنژادی سیده سیما مهدیلو زهرا علیزاده هادی اکبری نژاد<p>پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی ‌درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و سلامت روان‌شناختی زنان یائسه صورت گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه¬آزمایشی با طرح پیش¬آزمون- پس¬آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کليه زنان یائسه مراجعه أکثر<p>پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی ‌درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و سلامت روان‌شناختی زنان یائسه صورت گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه¬آزمایشی با طرح پیش¬آزمون- پس¬آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کليه زنان یائسه مراجعه‌کننده به خانه‌های سلامت شهر تبریز ‌در سال 1402 بود. 30 نفر با روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند؛ گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه، پیش، پس و 3 ماه پس از مداخله به ‌پرسشنامه‌های 19 سؤالی کیفیت خواب پیتزبورگ و 28 سؤالی سلامت عمومی گلدبرگ پاسخ دادند. داده¬ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه¬گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه کنترل، در پس-آزمون، کیفیت خواب و سلامت روان‌شناختی را بهبود بخشید. در مرحله پیگیری، اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و سلامت روان‌شناختی ماندگار بود. ‌درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد احتمالاً می‌تواند سبب بهبود کیفیت خواب و سلامت روان‌شناختی زنان یائسه شود.</p> تفاصيل المقالة