مطالعه تطبیقی نشانه های زیبایی شناختی و فرهنگی در آینه کاری ایرانی و نقاشی نوین (مورد مطالعاتی نقاشی امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم)
الموضوعات :
1 - مربی، عضو هیأت علمی دانشگاه هنر شیراز
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
هنر آینه‌کاری از هنرهای سنتی ایران است که عمدتاً در تزیینات داخلی بناهای تاریخی به ویژه اماکن مذهبی کاربرد دارد. این هنر گونه‌ای دیوارنگاری به شمار می‌آید ولی به اعتبار ویژگی‌های بینشی مضمونی و ساختاری و نیز در ارتباط با خصوصیت‌های فرهنگی، ذوقی و فردی با انواع دیگر دیوارنگاری در جهان متفاوت است. آینه کار ایرانی هندسه سنتی تصویر را به الگویی درکاربست یک فرمول رنگی تبدیل می کند که در آن فضا و نور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همین امر به عناصر زیبایی شناختی در این هنر، بعدی معنوی و روحانی می دهد. اين نحوه از نمايش فضا به ايجاد يک فضاي تجسمي گسترده کمک مي‌کند، تا جايي كه دستاوردهای هنر نوین به ويژه نقاشی امپرسیونیسم در زمینه نور و رنگ با اين هنر قابل مقايسه هستند. مقاله حاضر تلاشی است براي يافتن جايگاه هنر آینه کاری ایرانی به عنوان يكي از مهمترين گونه‌هاي تصویری معاصر؛ سوأل اصلی این است که آیا تشابهی میان نشانه هاي فرهنگی و زيبايي شناختي در آینه کاری ايراني و نقاشی امپرسیونیسم وجود دارد؟ از اين رو با بهره جستن از روش توصیفی-تحليلي و با فنون جمع آوري اطلاعات ميداني و كتابخانه‌اي به مطالعه پاره‌اي از وجوه اشتراك نمونه های مورد نظر مي پردازيم.
