سياست‌گذاري براي مراكز تحقيق و توسعه براساس فرآيند ايده تا بازار؛ مطالعه موردي صنعت نفت ايران
الموضوعات :الکلمات المفتاحية: سياست‌گذاري تحقيق و توسعه, انواع سازمانهاي تحقيق و توسعه, انواع ساختار هاي تحقيق و توسعه شركتي, فرآيند ايده تا بازار, تحقيق و توسعه در صنعت نفت,
ملخص المقالة :
امروزه تحقيق و توسعه به يكي از مهمترين اركان شركت‌هاي بزرگ تبديل شده است. اما در خصوص ساختار و جايگاه تحقيق و توسعه در سازمان هاي بزرگ رويكردها و ساختارهاي متنوع و متفاوتي وجود دارد. اغلب شركت هاي بزرگ داراي سيستم تحقيق و توسعه درون سازماني مي‌باشند. بجز سيستم هاي تحقيق و توسعه شركتي، در بسياري از كشورها سازمانهاي تحقيق و توسعه مستقل نيز براي ارتقاء توانمنديهاي علمي و تكنولوژيكي ايجاد مي گردد. هريك از اين دو نوع سازمان تحقيق و توسعه ماموريت خاصي دارند و سياست گذاري تحقيق و توسعه در آنها نيازمند فرآيندي خاص مي‌باشد. هدف اين مقاله سياست‌گذاري تحقيق و توسعه در سازمانهاي تحقيق و توسعه براساس فرآيند ايده تا بازار مي‌باشد. بدين منظور ابتدا اركان فرايند ايده تا بازار و پس از آن انواع سازمانهاي تحقيق و توسعه شامل شركتي و غير شركتي تشريح مي‌شود. سپس انواع ساختارهاي تحقيق و توسعه در تحقيق و توسعه شركتي (سازمانهاي بزرگ) تعريف و براساس اركان فرآيند ايده تا بازار به تعريف سياست‌هائي براي وظايف و ماهيت فعاليت‌هاي آنها و بخش‌هاي متمركز و غير متمركز تحقيق و توسعه شركتي (در ساختارهاي هيبريدي تحقيق و توسعه) پرداخته مي‌شود. سپس مباني مطرح شده براي صنعت نفت به عنوان بزرگترين صنعت كشور كه داراي بخش‌هاي متعدد تحقيق و توسعه است به عنوان مطالعه موردي به اجرا در آمده و درنهايت پيشنهاداتي براي بهبود وضعيت تحقيق و توسعه در صنعت نفت ارائه مي‌گردد.
