روان‌کاوی و سیاست
الموضوعات :
1 - دانشگاه شهيد بهشتي
الکلمات المفتاحية: سوژه, ديگري زبان هويت بازنمايي امر تخيلي امر نمادين امر واقعي ضمير ناخودآگاه رؤيا عقده اديپ نقطه آجيدن,
ملخص المقالة :
روان‌کاوی پسافرویدی، آنچنان که در آموزه‌های لاکان تبلور یافته، تأثیر بسزایی بر تئوری انتقادی معاصر، فمينیسم، نظريه فيلم، پساساخت‌گرایی و مارکسیسم داشته است. این نحله از روان‌کاوی، در واقع، گسستی پسامدرن از آموزه‌های روان‌کاوانه زیگموند فروید است. اين نظريه، تا حدي نيز، مبتني بر كشفيات انسان‌شناسي ساختاري و زبان‌شناسي است. يكي از بنيادي‌ترين باورهاي لاكان، به عنوان بارزترين چهره اين مكتب، اين است كه ناخودآگاه، ساختاري نهان و ملفوف دارد كه بسيار شبيه ساختار زبان است. شناخت جهان، ديگران و خود به وسيله زبان تعيين مي‌شود. زبان پيش‌شرط كسب آگاهي فرد از خودش به مثابه يك هستي متمايز است. لاكان، همچنين از منظر روان‌كاوي، الگويي سه ضلعي از جهان اجتماعي ـ رواني، شامل امر خيالي، امر نمادين و امر واقعي عرضه مي‌كند كه در ساحت انديشه سياسي جديد (پسامدرنيسم، پساساخت‌گرايي، پساماركسيسم و فمينيسم) تأثير ژرف و گسترده‌اي به جا مي‌گذارد.
