داوری ازجمله شیوههای حلوفصل مسالمتآمیز اختلاف در دعاوی ملی و بینالمللی محسوب میشود. در عصر کنونی، مقوله داوری تجاری بینالمللی به جهت فرآیند رسیدگی سریع و کاهش نسبی هزینههای فیصله اختلافات، اهمیت ویژهای یافته که ازجمله مباحث مرتبط با آن، مبحث انعقاد موافقتنامه د چکیده کامل
داوری ازجمله شیوههای حلوفصل مسالمتآمیز اختلاف در دعاوی ملی و بینالمللی محسوب میشود. در عصر کنونی، مقوله داوری تجاری بینالمللی به جهت فرآیند رسیدگی سریع و کاهش نسبی هزینههای فیصله اختلافات، اهمیت ویژهای یافته که ازجمله مباحث مرتبط با آن، مبحث انعقاد موافقتنامه داوری و شرط داوری در فضای مجازی و چگونگی اجرای تعهدات ناشی از آنها در فضای مزبور است. به دلیل چالشهایی که در فرآیند انعقاد موافقتنامههای داوری سنتی تاکنون مطرح بوده و بهویژه با شیوع گسترده بیماری کرونا (کووید - 2019) و اختلال در نظم جامعه داوری، مطلوب آن است که انعقاد موافقتنامههای داوری در فضای مجازی بهعنوان یک شیوه انعقاد موافقتنامه غیرحضوری، گسترش یافته تا تأثیر به سزایی در نظم نوین نظام داوری بینالمللی داشته و الگوی مناسبی نیز جهت بهبود فرآیند انعقاد موافقتنامههای حلوفصل اختلاف و بهویژه موافقتنامهها و شروط داوری باشد. پیشرفت در حوزه فناوری فضای مجازی و ایجاد تحول بنیادین در عرصه حقوق داوری بینالمللی و بالأخص، افزایش سهولت و سرعت تجار طرف اختلاف در فرآیند انعقاد موافقتنامه داوری مجازی و درج شرط داوری در قراردادهای مجازی و متعاقب آن، ایفای تعهدات قراردادی ناشی از آنها، هدف نگارش این مقاله است که به روش توصیفی – تحلیلی نگاشته شده است. با وجود این بیماری خطرناک و درنتیجه، بروز چالشهای جدی در تعامل حضوری مؤثر طرفین درگیر امر داوری با یکدیگر، انعقاد موافقتنامه داوری و نیز درج شرط داوری در فضای مجازی و اجرای تعهدات حاصل از آنها از لحاظ قانونی و قضایی امری مجاز میباشد، منتها به علت فقدان قوانین و مقررات صریح در بحث مطروحه در حوزه حقوق داخلی، قوانین و مقررات حاکم بر داوری سنتی به مرحله اجرا گذاشته خواهند شد.
پرونده مقاله
داوری ازجمله متداولترین روشهای حلوفصل مسالمتآمیز اختلاف در دعاوی داخلی و بینالمللی در خارج از دادگاههای دولتی است. در عصر حاضر مقوله داوری تجاری بینالمللی در میان بازرگانان به جهت سرعت رسیدگی افزونتر و صرفهجویی در هزینههای متحمله به طرفین بهمنظور فیصله اختلاف چکیده کامل
داوری ازجمله متداولترین روشهای حلوفصل مسالمتآمیز اختلاف در دعاوی داخلی و بینالمللی در خارج از دادگاههای دولتی است. در عصر حاضر مقوله داوری تجاری بینالمللی در میان بازرگانان به جهت سرعت رسیدگی افزونتر و صرفهجویی در هزینههای متحمله به طرفین بهمنظور فیصله اختلافات، اهمیت مضاعفی پیدا کرده و لذا دسترسی جوامع جهانی به فناوریهای نوین ارتباطی موجب گردیده که مقوله داوری در فضای جهانشمول مجازی مطرح گردیده و موضوعیت یابد. لذا داور یا داوران وظایفی را بهموجب موافقتنامه داوری منعقده میان طرفین میپذیرند که در صورت عدم ایفای تعهدات و وظایف قراردادی مزبور و در نتیجه، ورود خسارت اعم مادی و معنوی و احراز رابطه سببیت، موجبات مسئولیت مدنی برای مشارالیهم فراهم میگردد. بهطورکلی نظام حقوقی حقوق عرفی علیالاصول برای داوران بینالمللی اصل مصونیت (معافیت) از مسئولیت را پذیرفته و در نظامهای حقوقی حقوق نوشته و نظام داوری کشور ایران، اصل مسئولیت مدنی داوران قبول شده است. حال پرسشی که به ذهن نگارنده متبادر میشود این است که چه آثار و احکامی بر مسئولیت مدنی داور در داوریهای مجازی مترتب است؟ در پاسخ باید گفت که به علت عدم تصویب قوانین و مقررات مستقل، صریح، جامع و منسجم در خصوص مسئولیت مدنی داور در فضای مجازی در حوزههای داخلی و بینالمللی و ذکر این نکته که داوری مجازی با داوری سنتی از لحاظ ماهوی واجد آثار یکسان میباشند و صرفاً در مسائل شکلی و تشریفات حاکم بر روند رسیدگی از یکدیگر متمایز میشوند، به نظر میرسد که مقوله مسئولیت مدنی داور در داوریهای سنتی و مجازی از حیث آثار و احکام، تفاوت چندانی با یکدیگر نداشته باشند.
پرونده مقاله
رایمگ
سامانه رایمگ تمامی فرآیندهای دریافت، ارزیابی و داوری، ویراستاری، صفحهآرایی و انتشار الکترونیکی نشریات علمی را به انجام میرساند