فهرست مقالات Tumor

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - The effect of 12 weeks aerobic training on TNF-α levels in the hippocampus and prefrontal cortex, and depression in rats with Alzheimer's disease
  Ehsan Mohammadikia Fereshteh Mohebbi Hossein Babaei
  10.61186/jspac.37976.2.4.48
  Background: Exercise training plays an important role in combating Alzheimer's disease. Present study aimed to investigate the effect of 12 weeks aerobic training on the levels of tumor necrosis factor alpha (TNF-α) in the hippocampus and prefrontal cortex, and also dep چکیده کامل

  Background: Exercise training plays an important role in combating Alzheimer's disease. Present study aimed to investigate the effect of 12 weeks aerobic training on the levels of tumor necrosis factor alpha (TNF-α) in the hippocampus and prefrontal cortex, and also depression in rats with Alzheimer's disease. Methods: The 40 Wistar rats were divided into four equal groups including saline (S), saline +training (ST), training +STZ (AT) and STZ (A). Alzheimer's was induced by injection of 3 mg/kg streptozotocin (STZ) into the ventricles of brain. The aerobic training program (each session lasted 30 minutes with 10-12 meters per minute speed) performed for 12 weeks and five sessions per week on a treadmill. The 48 hours after last training session, brain tissue (hippocampal and prefrontal cortex areas) was removed and TNF-α levels were measured by ELISA method. Data were evaluated using the statistical method of analysis of variance at a significant level (P <0.05). Result: TNF-α levels in the hippocampus were significantly higher in group A compared to S (p= 0.010), ST (p= 0.014) and AT (p= 0.041) groups. Moreover, no significant change was observed for TNF-α levels in prefrontal cortex in different groups (p= 0.276). In addition, a significant increase in inactivity duration (FST) was observed in group A compared to other groups (p <0.05) and also a significant decrease in sucrose preference (SPT) was observed in group A compared to other groups. (p<0.05). Conclusion: The present study findings indicated that, the positive effects of aerobic training in rats with Alzheimer's disease are exerted partly by modulating the levels of inflammatory factors such as TNF-α in the brain especially the hippocampus. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - بررسی اندازه ذرات نانوحامل‌های دارویی پایه کیتوسان برای رهایش داروی ضد تومور 5 فلورواوراسیل
  محمدحسین  کرمی مجید عبدوس ماندانا کرمی
  کیتوسان به‌عنوان زیستپلیمری طبیعی به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته است. اصلاح کیتوسان برای کاربردهای مختلف می‌تواند به‌راحتی با توجه به گروه‌های فعال فراوان (NH2 و OH) در زنجیره اصلی به دست آید. رهایش کنترل شده دارو موجب می‌شود که سرعت رهایش دارو برای داروهای با چکیده کامل

  کیتوسان به‌عنوان زیستپلیمری طبیعی به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته است. اصلاح کیتوسان برای کاربردهای مختلف می‌تواند به‌راحتی با توجه به گروه‌های فعال فراوان (NH2 و OH) در زنجیره اصلی به دست آید. رهایش کنترل شده دارو موجب می‌شود که سرعت رهایش دارو برای داروهای با رهایش طولانی، مدت قابل پیش‌بینی و تکرارپذیری داشته باشد. سـامانه‌های دارورسـانی تهیه‌شـده از نانـوذرات، مزایای متعددی از جملـه بهبود کارایی و کاهـش سـمیت از خود نشـان می‌دهنـد. استفاده از سامانه‌های دارورسانی بر پایه نانوذرات بارگذاری شده با عوامل ضد سرطان، روشی موثر برای هدف‌گیری سلول‌های سرطانی است. این سامانه‌ها با قابلیت نفوذ بهتر در داخل سلول‌ها، دارو را به‌صورت هدفمند در سلول‌ها ترکیب می‌کنند. همچنین، به‌دلیل افزایش نفوذپذیری (EPR)، امکان تجمع بهتر داروها در محل تومور فراهم می‌شود. در بیشتر تحقیقات اندازه ذرات مناسب برای رهایش هدفمند نانوحامل‌های دارویی را مقدار کمتر از 300 یا 200 نانومتر گزارش کرده‌اند. این مقدار مناسب برای کاربرد رهایش دارو برای انتشار در بین بافت‌ها است و باعث ایجاد اثر افزایش نفوذپذیری می‌شود. این مطالعه برای اولین بار به بررسی و تحلیل اندازه ذرات و پتانسیل زتا(بار سطحی) نانوحامل‌های دارویی پایه کیتوسان از طریق آزمون‌های پراکنش نوری دینامیکی و میکروسکوپ الکترونی در بهبود رهایش داروی ضد تومور 5 فلورواوراسیل می‌پردازد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بررسی رهایش نانوحامل‌های دارویی پایه کیتوسان در درمان تومورهای سرطانی
  محمدحسین  کرمی مجید عبدوس ماندانا کرمی
  سامانه‌های هدفمند رهایش دارو منجر به کاهش عوارض جانبی در بدن انسان می‌شوند و به‌دلیل افزایش نفوذپذیری، امکان تجمع بهتر داروها در محل تومور سرطانی را فراهم می‌کنند. سرعت رهاسازی آهسته برای کاربرد رهایش دارو مناسب است، زیرا میزان آسیب به سلول‌های طبیعی را کاهش می‌دهد و من چکیده کامل

  سامانه‌های هدفمند رهایش دارو منجر به کاهش عوارض جانبی در بدن انسان می‌شوند و به‌دلیل افزایش نفوذپذیری، امکان تجمع بهتر داروها در محل تومور سرطانی را فراهم می‌کنند. سرعت رهاسازی آهسته برای کاربرد رهایش دارو مناسب است، زیرا میزان آسیب به سلول‌های طبیعی را کاهش می‌دهد و منجر به کاهش عوارض جانبی می‌شود. پیوند هیدروژنی در محیط بافت سالم، باعث افزایش پایداری می‌شود و همچنین ساخت نانوحامل دارویی به روش امولسیونی دوگانه باعث رهایش داروها به‌صورت آهسته می‌شود. استفاده از نانوذرات به‌عنوان حامل دارو نیز به‌دلیل قابلیت حمل دارو به قسمت‌های مختلف بدن در زمان مناسب، بسیار مهم است. استفاده از سامانه‌های دارورسانی بر پایه نانوذرات بارگذاری شده با عوامل ضدسرطان، روشی موثر برای هدف‌گذاری سلول‌های سرطانی است. این سامانه‌ها با قابلیت نفوذ بهتر در داخل سلول‌ها، دارو را به صورت هدفمند در سلول‌ها ترکیب می‌کنند. همچنین، به‌دلیل افزایش نفوذپذیری (EPR)، امکان تجمع بهتر داروها در محل تومور فراهم می‌شود. در سامانه‌های دارورسانی، افزایش رهایش در محیط سرطانی نسبت به سامانه‌های فیزیولوژیکی به‌عنوان مزیت برای کاهش سمیت بر روی بافت سالم در نظر گرفته می‌شود. در این پژوهش برای اولین بار، پروفایل رهایش نانوحامل‌های دارویی حاوی داروهای ضدسرطان بررسی شده است پرونده مقاله