با وجود انجام مطالعات فراوان بر تاثیرات انواع تروکار بر التیام زخم در جراحی های لاپاروسکوپی, تا به حال تاثیر بدنه ی کانولا در هیچ مطالعه‌ای مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه انجام شد تا مشخص شود که زخم حاصل از کدام نوع کانولا با التیام بهتری همراه است و اینکه آیا اندازه‌ی برش محل پرت تاثیری بر پروسه التیام آن دارد؟ دراین مطالعه از ۵ سگ ماده‌ی نژاد مخلوط استفاده شد. ۶ تروکار به دیواره شکم هر سگ وارد شد و گروه‌های مطالعه به این صورت تشکیل شدند: 10 ورود کانولای رزوه دار در برش ۷ میلی متری ( گروه A ) , 10ورود کانولای زروه دار در برش ۱۰ میلی متری (گروه B ) و 10 ورود کانولای صاف و برش ۱۰ میلی متری ( گروهC ). مقایسه‌ی ماکروسکوپیک و هیسوپاتولوژیک گروه A و B نشان دهنده وسعت بالاتری از آسیب به لایه‌ی پوستی و عضلانی شامل تغییرات دژنراتیو و نکروز و همچنین از دست رفتن بیشتر لایه‌ی صفاتی در گروه A در مقایسه‌ی B بود. مقایسه‌ی هیستوپاتولوژیک دو گروه B و C نشان دهنده‌ی خونریزی شدیدتری در لایه های درمان و تغییرات التهابی بیشتر در گروه B نسبت به C بود. این مطالعه نشان داد که برش‌هایی با طولی کمتر از قطر بدنه‌ی خارجی کانولا تاثیری آسیب زننده بر بافت اطراف محل برش دارند. علاوه بر این مشخص شد کانولاهای زروه دار می توانند اثراتی منفی برای بافت اطراف خود داشته و نسبت به کانولاهای صاف آسیب زننده تر هستند. پرونده مقاله