رشد شهری فرآیندی رویشی است که تبلور آن بصورت فرآیند‌انباشتی، ساختار‌فضایی شهر را طی دهه‌ها شکل می‌دهد. دراین مسیر فعالیت‌های جاری، از طریق ساخت‌وساز بر روی بافت‌شهری رسوب کرده، و فرم‌‌شهری را در پاسخ به نیازهای متغیر زمان خود، بهبود، و توسعه می‌دهد. از آنجاییکه متولی ساخت‌وساز در مقیاس شهر، مدیریت‌شهری است؛ و مدیریت حکمروایانه ساخت‌وساز شهری موضوعی محوری در مسیر تحقق توسعه‌پایدار محسوب می‌شود؛ مساله این پژوهش«چیستی بایدهای مدیریت ساخت‌وساز شهری[تهران] در آثار علمی متخصصان ایرانی» قرار گرفته‌است. در این راستا توصیفات‌علمی متخصصان‌کشور از واقعیات و مطلوبیات مدیریت فضای کالبدی شهر [تهران]، به عنوان وجهه‌ای از حقیقت تلقی شده؛ و پژوهش‌گر با هدف فهم آن، به سراغ استفاده از راهبرد تحلیل‌مضمون از روش کیفی می‌رود. در این‌راستا از میان789 ماخذ بروز‌یافته در پایگاه‌های‌علمی کشور،65 عدد بصورت روش‌‌مند نمونه‌گیری شد. نتایج این پژوهش‌ بنیادین نشان‌داد که در نظر متخصصان‌ایرانی، نظام مدیریت ساخت‌وساز شهری‌تهران، برای توصیف شدن در قالب «حکمروایی ساخت‌وساز شهری»، باید ماهیتی قابل‌احترام، قابل‌اعتماد و قابل‌اعتنا داشته‌باشد؛ به‌این‌معنا که با پیگیری«رشد عادلانه، متوازن و توانمندساز»، در‌پی«حل مسائل کالبدی و فضایی شهر‌تهران»، در جهت دستیابی به«فرآورده‌ای پایدار و قابل‌استطاعت» برآمده؛ و این‌مسیر را با «اتکا به ظرفیت‌های درون‌زا و مبتنی بر ارزش‌های محلی» به وسیله «سازمانی همیار، کارآمد و جمع‌گرا»و در «مواجهه با چالش‌های قانونی-اجرایی مدیریت شهری‌تهران» می‌پیماید. پرونده مقاله

چكيده با استفاده از مطالعات خط¬مشي¬گذاري تطبيقي و با توجه به ميزان رقابت¬پذيري در طول زنجيره ارزش جهاني ارزش (GVCs) مي¬توان اثر خط¬مشي¬هاي مرتبط را رديابي كرد. در اين مقاله خط¬مشي صنعتي الزامات داخلي¬سازي (LCRs) به عنوان رايج¬ترين و از جمله خط¬مشي¬هاي اوليه در الگوي توسعه كشورها مورد بررسي قرار گرفته است تا با رويكرد متغير محور اثر آن بر ارتقاي جايگاه كشورها در GVCs در حوزه صنعت خودرو بررسي شود. به اين منظور دو كشور چين و مكزيك با استراتژي انتخاب نمونه نظام¬های با بیشترین درجه تشابه و بيشترين نتایج مشابه انتخاب شده¬اند. علاوه بر مرور تاريخي روند توسعه صنعت خودرو با تمركز بر خط¬مشي LCRs ، با استفاده از رگرسيون لجستيك به بررسي اثر اين خط¬مشي بر سه شاخص FVASH، REII و DVAFXSH پرداخته شده است. اين شاخص¬ها تعيين¬كننده¬ ميزان رقابت¬پذيري در طول GVCs مي¬باشند. رگرسيون لجستيك، رابطه لوجيت معناداري بين وضعيت خط¬مشي LCRs و متغير DVAFXSH نشان مي¬دهد ولي در مورد دو متغير ديگر اثر معناداري مشاهده نمي¬شود. مطالعه روند نيز نشان مي¬دهد پس از اجرا و حذف LCRs دو شاخص FVASH و REII تغيير چنداني نداشته¬اند اما DVAFXSH به ويژه در مكزيك افزايش يافته است. مي¬توان دريافت، اجراي نظام¬مند LCRs مي¬تواند در ارتقاي جايگاه كشورها در GVCs در بخش خودرو از طريق DVAFXSH اثرات قابل توجهي داشته باشد. پرونده مقاله