رشد شهری فرآیندی رویشی است که تبلور آن بصورت فرآیند‌انباشتی، ساختار‌فضایی شهر را طی دهه‌ها شکل می‌دهد. دراین مسیر فعالیت‌های جاری، از طریق ساخت‌وساز بر روی بافت‌شهری رسوب کرده، و فرم‌‌شهری را در پاسخ به نیازهای متغیر زمان خود، بهبود، و توسعه می‌دهد. از آنجاییکه متولی ساخت‌وساز در مقیاس شهر، مدیریت‌شهری است؛ و مدیریت حکمروایانه ساخت‌وساز شهری موضوعی محوری در مسیر تحقق توسعه‌پایدار محسوب می‌شود؛ مساله این پژوهش«چیستی بایدهای مدیریت ساخت‌وساز شهری[تهران] در آثار علمی متخصصان ایرانی» قرار گرفته‌است. در این راستا توصیفات‌علمی متخصصان‌کشور از واقعیات و مطلوبیات مدیریت فضای کالبدی شهر [تهران]، به عنوان وجهه‌ای از حقیقت تلقی شده؛ و پژوهش‌گر با هدف فهم آن، به سراغ استفاده از راهبرد تحلیل‌مضمون از روش کیفی می‌رود. در این‌راستا از میان789 ماخذ بروز‌یافته در پایگاه‌های‌علمی کشور،65 عدد بصورت روش‌‌مند نمونه‌گیری شد. نتایج این پژوهش‌ بنیادین نشان‌داد که در نظر متخصصان‌ایرانی، نظام مدیریت ساخت‌وساز شهری‌تهران، برای توصیف شدن در قالب «حکمروایی ساخت‌وساز شهری»، باید ماهیتی قابل‌احترام، قابل‌اعتماد و قابل‌اعتنا داشته‌باشد؛ به‌این‌معنا که با پیگیری«رشد عادلانه، متوازن و توانمندساز»، در‌پی«حل مسائل کالبدی و فضایی شهر‌تهران»، در جهت دستیابی به«فرآورده‌ای پایدار و قابل‌استطاعت» برآمده؛ و این‌مسیر را با «اتکا به ظرفیت‌های درون‌زا و مبتنی بر ارزش‌های محلی» به وسیله «سازمانی همیار، کارآمد و جمع‌گرا»و در «مواجهه با چالش‌های قانونی-اجرایی مدیریت شهری‌تهران» می‌پیماید. پرونده مقاله

«سفر زیارتی اربعین» به شکل پیاده، در باور مذهبی ایرانیان جایگاه برجسته‌ای دارد. زائر پیاده اربعین برای این سفر با چالش‌های متعددی روبرو است که در صورت حل آن‌ها، تصمیم به این سفر مي­گيرد. این نوشتار به چالش‌های تصمیم‌گیری زائر پیاده ایرانی در سفر اربعین و شیوه حل مسئله توسط او پرداخته است. روش مورد استفاده، برای گردآوری داده‌ها «مردم‌نگاری» و برای تحلیل داده‌ها، گام‌های مورد استفاده در روش «رویش نظریه‌» است. در پژوهش حاضر با 39 زائر پیاده اربعین 1397 ه.ش. در مسیر پیاده‌روی مصاحبه شده ‌است. چالش‌های تصمیم‌گیری در ­یک ­مقوله مرکزی «چالش فقدان مقتضیات و وجود موانع» خلاصه می‌شود. آن دسته از­ چالش‌هایی ­که­ زیر عنوان «چالش فقدان مقتضیات» جای ­می­گیرند: «تأمین هزینه سفر»، «توانایی پیاده‌روی»، «یافتن همسفر مناسب»، «فراهم کردن وقت مناسب برای سفر»، «امکان دستیابی به مقصود»، «امکانات سفر پیاده ازجمله وسایل نقلیه، اسکان، تغذیه، بهداشت» و «آشنایی به راه و مقصد» است. مقوله‌های عمده‌ زیرمجموعه‌ «چالش وجود موانع» عبارت‌اند از: «ممانعت کنشگرانی مانند دولت، کارفرما، مراکز آموزشی، همسر و والدین»، «تزاحم‌های ناشی از: تعهد شغلی، تعهد نگهداری از فرزندان و فشار اجتماعی تولیدشده از سوی هم‌وطنان و تعهد به آن‌ها» و «احساس ناامنی». پرونده مقاله