هدف از پژوهش حاضر پیش بینی نارسایی هیجانی و مشکلات بین ‌فردی بر اساس سبک های دلبستگی در دانش‌ آموزان است. جامعه آماری شامل 200 دانش ‌آموز دختر مقطع پیش ‌دانشگاهی در سال تحصیلی 95ـ94 در منطقه 2 تهران بود که به روش نمونه ‌گیری خوشه ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ‌ها از سه پرسشنامه سبک دلبستگي كولينز و ريد (ASQ)، پرسشنامه نارسایی هیجانی تورنتو (TAS)، و پرسشنامه مشکلات بین ‌فردی (IIP) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی گام به گام نشان دادند که بین سبک ‌های دلبستگی با نارسایی هیجانی و مشکلات بین ‌فردی رابطة معنا دار وجود دارد (01/0>P). همچنین، مؤلفه های دلبستگی قادرند نارسایی هیجانی (حدود 22 درصد) و مشکلات بین‌ فردی را (حدود 27 درصد) در دانش ‌آموزان پیش ‌بینی کنند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر به‌منظور تعیین روابط ساختاری سبک‌های دلبستگی و نشانه‌های افسردگی اساسی نوجوانان با واسطه‌گری انعطاف‌پذیری شناختی و تحمل پریشانی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده که از طریق الگویابی معادلات ساختاری بر روی 352 نفر نوجوان 13-18 ساله که به روش نمونه‌گیری در دسترس از جامعه نوجوانان منطقه 1 شهر تبریز انتخاب شدند، انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از مقیاس سبک دلبستگی کولینز و رید، مقیاس افسردگی کوتچر، سیاهه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر گردآوری شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش بیانگر برازش مطلوب مدل فرضی پژوهش بود. به‌علاوه، نتایج نشان داد تحمل پریشانی می‌تواند به‌عنوان عامل میانجی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی ایمن و ناایمن اجتنابی با نشانه‌های افسردگی نوجوانان در نظر گرفته شود. از طرفی نتایج نشان داد انعطاف‌پذیری شناختی می‌تواند رابطه بین سبک‌های دلبستگی ایمن، ناایمن اجتنابی و ناایمن اضطرابی با نشانه‌های افسردگی نوجوانان را میانجی‌گری نماید. نتایج این پژوهش نشان داد که تحمل پریشانی و انعطاف پذیری شناختی می‌توانند رابطه بین سبک‌های دلبستگی و نشانه افسردگی اساسی نوجوانان را میانجی‌گری کنند. از نتایج این پژوهش، می‌توان در جهت شناسایی علل افسردگی نوجوانان و تدوین مداخلات درمانی آنان استفاده کرد از جمله مؤلفه‌های تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری شناختی را به نوجوانان آموزش داد. پرونده مقاله

سلامت روانی زنان می تواند سایر وظایف آن‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بنابراین بررسی نقش عوامل تأثیرگذار در سلامت روانی از موضوعات با اهمیت به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مؤلفه های هیجانی کیفیت زندگی در پیش بینی سلامت روانی زنان متأهل بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور از جامعۀ زنان متأهل شهر شیراز ،240 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با استفاده از پرسش‌نامه‌ کیفيت زندگي (SF-36) و سلامت روانی (GHQ-28) در فضای مجازی مورد آزمون قرار گرفتند. به‌منظور تحليل داده‌ها، از روش تحلیل رگرسیون چندگانه (مدل همزمان) استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که مولفه های هیجانی کیفیت زندگی با سلامت روانی رابطه معنادار دارند. تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که در پیش-بینی سلامت روانی زنان متأهل، مؤلفه های انرژی/خستگی، بهزیستی هیجانی و عملکرد اجتماعی کیفیت زندگی نقش مثبت و مؤلفهی اختلال نقش بخاطر عدم سلامت هیجانی نقش منفی دارند. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت چگونگی وضعیت بهزیستی هیجانی، شادکامی و سرزندگی زنان متأهل می‌تواند در سلامت روانی آنها نقش مهمی داشته باشد. پرونده مقاله