با توجه به اینکه پروژه‏های تحقیق و توسعه محصولات با سامانه های پیچیده(CoPS ) نیازمند به منابع خاصی هست که از عهده یک سازمان خارج است؛ همکاری در قالب شبکه، مهم‏ترین رویکرد سازمان‏ها در این زمینه به حساب می‏آید. طبیعی است که قابلیت‏های شبکه همکاران نقش تعیین‏کننده‏ای در این همکاری دارد، بنابر این در این مقاله با احصاء شاخص‏های اساسی این قابلیت‏ها از طریق مطالعه ادبیات و نظرسنجی از خبرگان یک سازمان تولیدکننده محصولات با سامانه‏های پیچیده، شاخص های نهایی استخراج شدند و با نظرسنجی از خبرگان و استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار LISREL، خوشه بندی در قالب مؤلفه‏ها صورت گرفت. این مؤلفه‏ها شامل شایستگی همکاران (مشتمل بر دانش و مهارت، به‏روز بودن، داشتن استانداردها و توانایی مالی)، قابلیت انجام وظیفه (شامل کیفیت انجام پروژه، زمان انجام آن و مسئولیت‏پذیری در حین و پس از اتمام پروژه) و قابلیت تطبیق (شامل تطبیق ارزش‏ها، انعطاف در خروجی ها و تطبیق در زمان) می‏شود. نتایج آزمون فرض‏ها نشان داد که قابلیت شایستگی اثر مثبت و تعیین کننده‏ای بر قابلیت انجام وظیفه و قابلیت انجام وظیفه اثر مشابهی بر قابلیت تطبیق پذیری دارد، اما رابطه معناداری به صورت مستقیم، بین قابلیت شایستگی و تطبیق پذیری وجود ندارد، هر چند که به صورت غیر مستقیم در ارتباط هستند. پرونده مقاله

با توجه به اهمیت محصولات با سامانه های پیچیده در ارائه ی قابلیت فناورانه سازمان و تفاوتهای موجود بین این دسته از محصولات و محصولات عادی، تعیین مدلی برای همکاری در تحقیق و توسعه ی آنها ضروری است. پیچیدگی این محصولات، نیاز به استفاده از توانمندی های بیرونی و عدم توانایی سازمان در تأمین منابع مالی، نیروی انسانی، تجهیزات و تخصص لازم، استفاده از قابلیتهای شبکه همکاران را به گزینه ای مطلوب بدل میسازد. در این مقاله با مروری بر ادبیات این محصولات و همکاری فناورانه شامل نوع و انگیزه همکاران، مدلی توسعه داده شد که از مصاحبه عمیق با 18 نفر از خبرگان سازمان بهره برده است. مدل مذکور با استفاده از نگاشت شناختی فازی و با رویکرد مبتنی بر سطح آمادگی فناوری (TRL ) ارائه شده است. با توجه به این مدل، مراحل انجام پروژه به سه دسته سبز (قابل واگذاری به شبکه همکاران)، زرد (قابل واگذاری با رعایت ملاحظات) و قرمز (غیر قابل واگذاری) تقسیم میشود. نقش هر یک از اعضای شبکه همکاران و راهبرد همکاری با آنها به این ترتیب تبیین شده است: شرکتهای مشاوره ای و دانشگاهها در قالب قرارداد تحقیق و توسعه، اعضای هیئت علمی در قالب اکتساب آموزشی، پروژه های تعریف شده برای کسر خدمت سربازی در قالب برونسپاری و شرکتهای دانش بنیان در قالب کمک هزینه تحقیقاتی و قرارداد تحقیق وتوسعه. از سویی هم جایگاه مراکز توسعه فناوری و مراکز طراحی با توجه به نظام نوآوری ملی به عنوان سندی بالادستی، مشخص شده است. قابل توجه است که روایی مدل ارائه شده، توسط فهرست ویژگی های نظریه خوب، مورد تأیید قرار گرفت. پرونده مقاله