امروزه دانشگاه به‌عنوان عاملی مهم در اقتصاد دانش‌محور و چرخه نوآوری ایفای نقش می‌نماید و می‌تواند به‌عنوان موتور محرک دانش بشری به‌شمار آید و رشد و تعالی جوامع را دنبال می‌کند. در این عرصه، دانشگاه کارآفرین نقش مهمی را هم به‌عنوان تولیدکننده و هم نهادی انتشاردهنده دانش ایفا می‌کند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر موفقیت کارآفرینی دانشگاهی است. جهت‌گیری‌های این پژوهش، ترکیبی از تحقیقات کاربردی و توسعه‌ای است. مبنای فلسفی این تحقیق اثبات‌گرایی و از نظر رویکرد، استقرایی است. راهبرد تحقیق نیز از نوع پیمایشی است و از نظر نوع روش، جزء تحقیقات کمّی به‌شمار می‌آید. جامعه آماری در برگیرنده تمامی اساتید و مدیران دانشگاه یزد می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 10 نفر انتخاب شدند که در مرحله اولویت‌بندی هر یک از عوامل با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی مردد همکاری کردند. نتایج نشان از شناسایی 33 عامل در ابعاد آموزشی، پژوهشی، سازمانی، اقتصادی، بین سازمانی، فرهنگی و انسانی دارد که در این بین، عوامل حمایت مالی و معنوی دولت از فعالیت‌های کارآفرینی دانشگاه‌ها، میزان بودجه تخصیص داده شده دانشگاه برای فعالیت‌های تحقیق و توسعه، حمایت مدیران ارشد دانشگاه از افراد دارای ایده، جذب کمک‌های مالی از نهادهای مستقل، شرکت‌های بزرگ و منابع خارجی و توسعه ایده‌ها، طرح‌ها و مدل‌های کسب‌وکار به ترتیب مهم‌ترین عوامل مؤثر موفقیت کارآفرینی دانشگاهی محسوب می‌شود. پرونده مقاله

با توجه به اهمیت گردشگری میراث فرهنگی به عنوان یکی از مهمترین و رو به رشدترین گونه های گردشگری در سطح جهان و نیز قابلیت ایران در ارتباط با توسعه این گونه گردشگری، پژوهش حاضر به منظور شناسایی و اولویت بندی راهکارهای بهبود وضعیت این گونه گردشگری در این کشور طراحی و اجرا گردیده است. در پژوهش حاضر که از نوع پژوهش های آمیخته است، در بخش کیفی به منظور شناسایی راهکارها به مصاحبه با 30 نفر از فعالین و کارشناسان اقدام شده است. داده های گردآوری شده با روش تحلیل مضمون، مورد تحلیل قرار گرفته که به شناسایی 3 دسته راهکار اصلی و 15 راهکار فرعی انجامیده است.به منظور ارزیابی اعتبار یافته ها روش توافق درون موضوعی مورد استفاده قرار گرفته است. در بخش کمی نیز راهکارهای شناسایی شده در قالب پرسشنامه تنظیم و نسبت به اولویت بندی آن ها از دیدگاه 8 نفر از خبرگان صنعت گردشگری در کشور اقدام گردید. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی نوع 2، گویای این است که مهمترین راهکارهای بهبود وضعیت گردشگری میراث فرهنگی در ایران از حیث ابعاد، به ترتیب عبارتند از: راهکارهای بازاریابی، راهکارهای منابع انسانی و راهکارهای زیرساختی. همچنین راهکارهای ارائه آموزش های همگانی، ارتقاء تصویر مقصد، طراحی دوره های بازآموزی و توسعه مستمر مهارت های حرفه ای برای کارکنان فعلی فعال به ترتیب مهمترین راهکارهای بهبود وضعیت گردشگری میراث فرهنگی محسوب می شوند. پرونده مقاله