رسوبات سازند نایبند در برش جنوب باختری طبس و در شرق ایران مرکزی واقع شده که شامل توالی ماسه سنگ، شیل‌های زغال‌دار، سیلت سنگ و لایه‌های آهک فسیل‌دار است. این سازند در این برش به ستبرای 1410 متر به سن تریاس پسین می‌باشد. در بخش میانی برش چینه‌شناسی این سازند یعنی 400 تا 600 متری از قاعده توالی، مجموعه‌ای از اثر فسیل‌ها یافت شدند. این اثر فسیل‌ها شامل Lockeia isp.، Palaeophycus tubularis، Palaeophycus striatus، Planolites beverleyensis، Rhizocorallium isp.، Rosselia isp. و cf. Treptichnus isp. است. با وجود اثر فسیل‌هایی چون Lockeia isp.،Rhizocorallium isp. و Rosselia isp. ، این مجموعه اثر فسیل قابل نسبت دادن به اثر رخساره کروزیاناست. این ضخامت از سازند نایبند در شرایط محیط رسوبی آرام و زیر سطح موجسار هوای آرام (FWWB–fair-weather wave base ) ته نشست شده است. پرونده مقاله

رخنمون‌های گسترده ای از نهشته های توربیدایتی در منطقه خاش واقع در جنوب خاوری ایران در دسترس هستند. این رسوبات از توالی چرخه ای مارن، شیل، سیلت‌سنگ و ماسه‌سنگ تشکیل شده اند که در طی جریان رسوب‌گذاری رخدادی ته‌نشست شده اند. اثر فسیل‌های گرافوگلپتید فراوان از این نهشته ها جمع آوری و مورد شناسایی قرار گرفتند که شامل 17 اثرجنس هستند. این گرافوگلپتیدها در دو دسته پیش از رخداد رسوبی (توربیدایتی) و پس از رخداد قابل تفکیک هستند. اثر فسیل های پیش از رخداد رسوبی متنوع و در بسترهای گلی ایجاد شده اند و شامل Desmograpton، Helminthorhaphe، Paleodytion، Protopaleodictyon، Scolicia، Spirophycus، Spirorhaphe، Squamodictyon و Urohelminthoida می‌باشند. اثر فسیل-های پس از رخداد رسوبی در درون لایه های دانه درشت تر سیلت و ماسه سنگ باقی مانده‌اند و به‌طور نسبی از فراوانی اندکی برخوردارند و شامل Helicodromites ، Helminthopsis، ،Nereites،Paleomeandron ، Phycosiphon و Planolites هستند. برخی از اثر فسیل ها چون Paleodictyon متاثر از جریانات بستر در هنگام تشکیل نیز بوده و در جهت جریان آرایش یافته اند. به نظر می‌رسد بسترهای گلی پیش از رخداد توربیدایتی محل مناسبی برای اثرسازهای با منش زیستی K و بسترها پس از رخداد رسوبی مناسب فعالیت اثرسازهای درون رسوبی با منش زیستی R بوده است. چنین تحلیل‌های ساختاری اثرفسیل و ارتباط آنها با شرایط محیط رسوبی در تفسیر محیط رسوبی و شرایط تشکیل نهشته‌های توربیدایتی اهمیت دارد. پرونده مقاله

سازند آسماری در میدان گازی گورزین با مرز ناپیوستگی فرسایشی بر روی نهشته های پلاژیک و مارن سازند پابده قرار دارد و با یک مرز تدریجی توسط نهشته های تبخیری سازند گچساران به عنوان سنگ پوش مخزن آسماری پوشیده می شود. مجموع ضخامت بررسی شده در یکی از چاه های این میدان، 183 متر است. سنگ شناسی آسماری در این برش شامل تناوبی از سنگ آهک، آهک دولومیتی و رسی و شیل، به همراه مارن سبز است. با مطالعات سنگ شناسی و آنالیز رخساره ای توالی این سازندها، 12ریزرخساره شناسایی شدند که یک رمپ کربناته از مناطق ژرف دریایی تا محیط سبخایی است و در یک سکانس پسرونده ایجاد گردیده است. این رمپ شامل محیط های عمیق، دریای باز، ریف کومه ای، سد زیستی- غیر زیستی، لاگون و محیط جزر و مدی است که با توجه به تغییرات سریع رخساره ها و نهشته شدن رسوبات تبخیری گچساران، موید یک محیط در حال بسته شدن می باشد. تاریخچه دیاژنزی که کربنات های آسماری در برش مورد مطالعه طی کرده اند شامل: الف) دیاژنز فریاتیک دریایی: جایی که زیست آشفتگی، میکریتی شدن و سیمانی شدن رخ داده است. ب) دیاژنز آبهای جوی: جایی که باز بلوری شدن، سیمانی شدن و انحلال به ثبت رسیده است. ج) دیاژنز دفنی: جایی که انحلال حاصل از فشار-تراکم و شکستگی رایج هستند رخ داه است. ریزرخساره ها دارای تنوع گسترده ای از خصوصیات مخزنی می باشند به همین دلیل یک مخزن ناهمگن را شکل داده اند. در این بین ریز شکستگی ها عمدتاً یک تاثیر بسیار قوی بر کیفیت مخزن در این رخساره ها اعمال می کنند. حضور همزمان فضاهای انحلال یافته و شکستگی در مخزن مقدار زیادی تراوایی را افزایش داده است. بهترین کیفیت مخزنی در ریزرخساره گرینستون/ پکستون دارای دانه های پوششی با تخلخل از نوع قالبی می باشد که به واسطه انحلال لیتولوژی پکستون اووئیددار در جریان دیاژنز آب های جوی ایجاد شده است. پرونده مقاله