<p>پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی &zwnj;درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و سلامت روان&zwnj;شناختی زنان یائسه صورت گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه&not;آزمایشی با طرح پیش&not;آزمون- پس&not;آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کليه زنان یائسه مراجعه&zwnj;کننده به خانه&zwnj;های سلامت شهر تبریز &zwnj;در سال 1402 بود. 30 نفر با روش نمونه&not;گیری در دسترس انتخاب و به&zwnj;طور تصادفی در دو گروه (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند؛ گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه، پیش، پس و 3 ماه پس از مداخله به &zwnj;پرسشنامه&zwnj;های 19 سؤالی کیفیت خواب پیتزبورگ و 28 سؤالی سلامت عمومی گلدبرگ پاسخ دادند. داده&not;ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه&not;گیری مکرر تجزیه&zwnj;وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه کنترل، در پس-آزمون، کیفیت خواب و سلامت روان&zwnj;شناختی را بهبود بخشید. در مرحله پیگیری، اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت خواب و سلامت روان&zwnj;شناختی ماندگار بود. &zwnj;درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد احتمالاً می&zwnj;تواند سبب بهبود کیفیت خواب و سلامت روان&zwnj;شناختی زنان یائسه شود.</p> پرونده مقاله