<p>برهان صدیقین درصدد است بدون وساطت مخلوقات، وجود حق ـ&zwnj;تبارک و تعالی&zwnj;ـ را اثبات نماید. این منهج را فارابی طرح کرده و ابن&zwnj;سینا با تقریر برهان &laquo;امکان و وجوب&raquo;، بر آن جامه تحقق پوشاند. صدرالمتألهین به &laquo;صدیقین بودن&raquo; به تقریر ابن&zwnj;سینا معترض شده و خود او برهانی مبتنی بر روش مذکور ارائه کرده است. حال پرسش اینست آیا با توجه به ضوابط منطقی، میتوان این برهان ـ&zwnj;که نتیجۀ تلاشهای بزرگان فلاسفۀ اسلامی، از فارابی تا ملاصدراست&zwnj;ـ را از قرآن&zwnj;کریم استنباط نمود و ادعا کرد قرآن این حقیقت را چندین قرن قبل از فارابی، بوعلی و صدرالمتألهین، بیان نموده است؟ این پژوهش با روش توصیفی&zwnj;ـ&zwnj;تحلیلی و با کاربرد قواعد علم منطق، برهان مزبور را از آیۀ 53 سورۀ فصلت کشف و استنباط کرده و با تبیین هر کدام از صغرا و کبرای برهان، نشان داده است که چگونه میتوان هر یک را از آیۀ مذکور استنباط نمود. بثمر نشاندن این تحقیق، اولاً، نمونه&zwnj;یی از عقلانی بودن مفاهیم قرآن، ثانیاً، جلوه&zwnj;یی از تفکیک&zwnj;ناپذیری قرآن و برهان بصورت عینی و مصداقی، و ثالثاً، جنبه&zwnj;یی از اعجاز علمی این کتاب آسمانی است.</p> پرونده مقاله