بررسی اثرات گردشگری درتوسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی(مطالعه موردی : روستاهای شهرستان تالش)
محورهای موضوعی :
سمیرا اصغری
1
(دانشگاه واحد مشهد)
کلید واژه: گردشگری, توسعه اقتصادی واجتماعی, ایجاد اشتغال, افزایش درآمد, تالش, ,
چکیده مقاله :
از دهه 1950 توجه به گردشگري روستايي آغاز شد ودردهه 1960 جنبه اقتصادی آن بر جوامع محلی مورد توجه قرار گرفت و از دهه 1990افق‌هاي جديدي در توسعه گردشگري ایجاد وبه عنوان ابزاری برای توسعه جوامع روستایی استفاده گردید. به نحوي كه امروزه مهمترين ابزار براي توسعه پايدار روستایی، استفاده از ظرفیتهای گردشگری بویژه طبيعي وفرهنگی محسوب مي‌شود.توسعه گردشگری در روستاها ، افزایش فرصتهای شغلی،ایجاد درآمد اضافی وفقرزدایی را درمناطق روستایی به ارمغان می آورد ومزایای زیست محیطی وفرهنگی زیادی را به دنبال دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثرات اقتصادی واجتماعی توسعه گردشگری درروستاهای شهرستان تالش می باشد که دراین تحقیق روستاهای بالای 200خانوار وروستاهای نمونه گردشگری بررسی شده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی می باشد.داده های تحقیق از طریق اسناد کتابخانه ای ومیدانی وازطریق پرسشنامه ومستندات آماری وبرداشتهای میدانی بدست آمده است.با توجه به عدم وجود آمار متقن از تعداد گردشگران ورودی به منطقه، تعداد 383 عدد پرسشنامه که با ستفاده از فرمول کوکران بدست آمد، دربازه های زمانی فصول پرگردشگر از جمله فصل بهار وتابستان ارائه وتکمیل گردید.نتیجه پژوهش نشان می دهد که درفصول فوق الذکر رابطه معنا داری بین ورود گردشگران وایجاد اشتغال ودر آمد جوامع روستایی وجود دارد..با توجه به وجود جاذبه های منحصر به فرد طبیعی از جمله سواحل گیسوم، خلیف آباد، تکی تازه آباد، قروق، حویق و چوبر وجاده زیبای اسالم به خلخال، تالش به مریان، لیسار به سوباتان وتالش به شارسول، سرمایه گذاری وایجاد زیر ساختهای گردشگری درتوسعه هرچه بیشتر منطقه و ایجاد اشتغال پایدار تاثیر بسزایی خواهد داشت.
Abstract: Since the 1950s, attention has been paid to rural tourism, and the 1960s marked its economic aspect with respect to local communities and since the 1990s, new horizons have been created in the development of tourism and have been used as a tool for the development of rural communities. So, today the most important tool for sustainable rural development is the use of tourism capacities, especially natural and cultural. Tourism development in villages, increase of job opportunities, creation of additional income and decentralization in rural areas leads to a lot of environmental and cultural benefits. The purpose of this study was to investigate the economic and social impacts of tourism development in the cities of Talesh province. In this research, villages of over 200 households and sample villages of the province have been surveyed. The research method is descriptive-analytical. The research data were obtained through library and information documents through a questionnaire and statistical documentation and field surveys. Due to the lack of reliable statistics about the number of tourists entering the area, 383 questionnaires were used using The Cochran formula was obtained during the springtime and spring seasonal periods.. The result of the research shows that in the above-mentioned sections, there is a meaningful relationship between the arrival of tourists and the creation of employment and income of rural communities. Due to the existence of unique natural attractions such as Gisum beaches, Alalan Khalifabad, taki tazeh abad,ghorough, Hawigh , Chubar and the beautiful road of Asalem to Khalkhal, , talesh to Marian, Lisar to Sutaban, and talesh to Sharsul, Investment and the creation of tourism infrastructure will have a major impact on the region's further development and sustainable employment.
برقی، حمید، داود جمینی، و حسین کماسی، (1391)، بررسی و تحلیل تأثیرات گردشگری غار قوری قلعه بر توسعه اشتغال (مطالعه موردی: روستای قوری قلعه)، اولین همایش ملی جغرافیا و گردشگری در هزاره سوم.
2. تولایی، سیمین، وحید ریاحی، حسن افراخته و احمد شعبانی، (1392)، بررسي توانمندي ها و راهکارهاي توسعه گردشگري روستايي در بخش کهک استان قم، پژوهش¬هاي جغرافیاي انسانی، دوره .103 -118، صص: 4، شماره 45.
3. تودارو مایکل ترجمه فرجادی غلامعلی، (1366)، توسعه اقتصادی در جهان سوم تهران سازمان برنامه و بودجه.
4. حاجی نژاد، علی، دانا رحیمی و زهرا تقی زاده، (1392)، تدوین برنامه استراتژیک توسعه گردشگري در مناطق نمونه گردشگري روستایی مطالعه موردي: روستاي نمونه گردشگري هجیج در شهرستان پاوه، آمایش سرزمین، دوه، 5 شماره1 : صص، 78 -51.
5. رضوانی، محمدرضا و اکبریان رونیزي، سعیدرضا و افتخاري، عبدالرضا رکن الدین و بدري، سیدعلی، (1390)، تحلیل مقایسه‌ای آثار اقتصادی گردشگری خانه‌های دوم با گردشگری روزانه بر نواحی روستایی، با رویکرد توسعه پایدار (مورد مطالعاتی: شهرستان شمیرانات، استان تهران)، پژوهش‌‌هاي روستایی، شماره 8، دوره 2، صص: 62-35.
6. رضوانی، محمدرضا، (1387)، توسعه گردشگري روستایی با رویکرد گردشگري پایدار، چاپ اول، انتشارات دانشگاه تهران.
7. رنجبر، محسن، (1390)، نقش عوامل طبیعی درتوزیع کانون¬های جمعیتی و فعالیتی شهرستان تالش، طرح پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام شهرری.
8. . ریاحی، وحید و مهرعلی تبار فیروزجانی، مرتضی، (1393)، بررسی آثار محیطی گردشگري بر سکونتگاهاي روستایی(مورد: روستاهاي کوهپایه‌‌ای شهرستان بابل)، جغرافیا، دوره 12، شماره 40، صص. 147-160.
9. زرافشانی، کیومرث و همکاران، (1392)، بررسی اثرات گردشگری در ارتقاء شاخص¬های اقتصادی اجتماعی نواحی روستایی(ریجاب کرمانشاه)، مجله اقتصاد فضا و توسعه روستایی، دوره 2، شماره 5، صص. 119-134.
10. شفیعی، زاهد، محمدی، امین، (1393)، بررسی تاثیرات توسعه گردشگري بر جامعه میزبان: نمونه موردي شهر چادگان، فصلنامه جغرافیایی سرزمین، سال یازدهم، شماره 41، بهار .1393
11. سقایی، مهدي و علیزاده، سیددانا، (1392)، امکان سنجی محصول پاوه شهرستان در روستایی گردشگري، فضاي جغرافیایی، سال .1 -20، صص: 41 ،شماره 13.
12. شارپلی ریچارد جولیا ترجمه منشی زاده رحمت الله و فاطمه نصیری، (1380)، گردشگری روستایی، چاپ اول نشر منشی، تهران.
13. عنابستانی، علی اکبر و بوزرجمهري، خدیجه و صاحبکار، ناهید، (1391)، پیامدهاي اجتماعی و اقتصادي توسعه گردشگري خانه‌‌هاي دوم در نواحی روستایی (مطالعه موردي: دهستان شیرین دره شهرستان قوچان)، پژوهش و برنامه ریزي روستایی، شماره .97-123 ،صص: 1.
14. قادري، اسماعیل، عزتی، عزت االله و حسین پور، شکوفه (1390)، بررسی توسعه گردشگري روستایی بخش آسارا در شهرستان کرج. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، ص: 17 -30 ، شماره،31 ، سال هشتم.
15. مرکز آمار ایران، (1395)، سرشماری عمومی نفوس ومسکن 1395 استان گیلان.
16. مطيعي لنگرودي، سيدحسن و نصرتي، ماهره، (1390)، امکان سنجي توسعه گردشگري در نواحي روستايي از ديدگاه گردشگران (بخش کرگانرود شهرستان تالش)، فصلنامه جغرافیا وبرنامه ریزی محیطی، بهار1390، دوره 22 شماره 1.
17. میرکتولی، جعفر و مصدق، راضیه، (1389)، بررسی وضعیت گردشگری روستایی و نقش آن در رونق صنایع دستی مورد دهستان استرآباد جنوبی، شهرستان گرگان، پژوهش¬های شهری ومنطقه¬ای، دوره 2، شماره 7، زمستان 1389.
18. مهدوی و همکاران (1387)، اثرات گردشگري بر توسعه روستايي با نظرسنجي از روستاييان دره کن و سولقان، مجله روستا و توسعه دوره 11 ش 2.
19. Butler Richard;Hall,C.M,&Jenkins lhon.(1998). Tourism and Recreation in Rural areas.
20. Breidenhann, J., & Wickens, E. (2004), Tourism routes as a tool for the economic development of rural areas vibrant hope or impossible dream? Tourism Management, 25(1), 71- 79
21. Chol hwan.suk.(2003).Measurement of sustainable development progress for managing community tourism,Adissertation submitted the office of graduate studies of texas A&M university;for the degree of doctor of philosophy.
22. Dot, (1994), National Rural Tourism strategy, commonwealth apartment of Tourism, Canberra, www.unwto.org.
