بررسی اثرات گردشگری درتوسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی(مطالعه موردی : روستاهای شهرستان تالش)
الموضوعات :
1 - دانشگاه واحد مشهد
الکلمات المفتاحية: گردشگری, توسعه اقتصادی واجتماعی, ایجاد اشتغال, افزایش درآمد, تالش, ,
ملخص المقالة :
از دهه 1950 توجه به گردشگري روستايي آغاز شد ودردهه 1960 جنبه اقتصادی آن بر جوامع محلی مورد توجه قرار گرفت و از دهه 1990افق‌هاي جديدي در توسعه گردشگري ایجاد وبه عنوان ابزاری برای توسعه جوامع روستایی استفاده گردید. به نحوي كه امروزه مهمترين ابزار براي توسعه پايدار روستایی، استفاده از ظرفیتهای گردشگری بویژه طبيعي وفرهنگی محسوب مي‌شود.توسعه گردشگری در روستاها ، افزایش فرصتهای شغلی،ایجاد درآمد اضافی وفقرزدایی را درمناطق روستایی به ارمغان می آورد ومزایای زیست محیطی وفرهنگی زیادی را به دنبال دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثرات اقتصادی واجتماعی توسعه گردشگری درروستاهای شهرستان تالش می باشد که دراین تحقیق روستاهای بالای 200خانوار وروستاهای نمونه گردشگری بررسی شده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی می باشد.داده های تحقیق از طریق اسناد کتابخانه ای ومیدانی وازطریق پرسشنامه ومستندات آماری وبرداشتهای میدانی بدست آمده است.با توجه به عدم وجود آمار متقن از تعداد گردشگران ورودی به منطقه، تعداد 383 عدد پرسشنامه که با ستفاده از فرمول کوکران بدست آمد، دربازه های زمانی فصول پرگردشگر از جمله فصل بهار وتابستان ارائه وتکمیل گردید.نتیجه پژوهش نشان می دهد که درفصول فوق الذکر رابطه معنا داری بین ورود گردشگران وایجاد اشتغال ودر آمد جوامع روستایی وجود دارد..با توجه به وجود جاذبه های منحصر به فرد طبیعی از جمله سواحل گیسوم، خلیف آباد، تکی تازه آباد، قروق، حویق و چوبر وجاده زیبای اسالم به خلخال، تالش به مریان، لیسار به سوباتان وتالش به شارسول، سرمایه گذاری وایجاد زیر ساختهای گردشگری درتوسعه هرچه بیشتر منطقه و ایجاد اشتغال پایدار تاثیر بسزایی خواهد داشت.
برقی، حمید، داود جمینی، و حسین کماسی، (1391)، بررسی و تحلیل تأثیرات گردشگری غار قوری قلعه بر توسعه اشتغال (مطالعه موردی: روستای قوری قلعه)، اولین همایش ملی جغرافیا و گردشگری در هزاره سوم.
2. تولایی، سیمین، وحید ریاحی، حسن افراخته و احمد شعبانی، (1392)، بررسي توانمندي ها و راهکارهاي توسعه گردشگري روستايي در بخش کهک استان قم، پژوهش¬هاي جغرافیاي انسانی، دوره .103 -118، صص: 4، شماره 45.
3. تودارو مایکل ترجمه فرجادی غلامعلی، (1366)، توسعه اقتصادی در جهان سوم تهران سازمان برنامه و بودجه.
4. حاجی نژاد، علی، دانا رحیمی و زهرا تقی زاده، (1392)، تدوین برنامه استراتژیک توسعه گردشگري در مناطق نمونه گردشگري روستایی مطالعه موردي: روستاي نمونه گردشگري هجیج در شهرستان پاوه، آمایش سرزمین، دوه، 5 شماره1 : صص، 78 -51.
5. رضوانی، محمدرضا و اکبریان رونیزي، سعیدرضا و افتخاري، عبدالرضا رکن الدین و بدري، سیدعلی، (1390)، تحلیل مقایسه‌ای آثار اقتصادی گردشگری خانه‌های دوم با گردشگری روزانه بر نواحی روستایی، با رویکرد توسعه پایدار (مورد مطالعاتی: شهرستان شمیرانات، استان تهران)، پژوهش‌‌هاي روستایی، شماره 8، دوره 2، صص: 62-35.
6. رضوانی، محمدرضا، (1387)، توسعه گردشگري روستایی با رویکرد گردشگري پایدار، چاپ اول، انتشارات دانشگاه تهران.
7. رنجبر، محسن، (1390)، نقش عوامل طبیعی درتوزیع کانون¬های جمعیتی و فعالیتی شهرستان تالش، طرح پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام شهرری.
8. . ریاحی، وحید و مهرعلی تبار فیروزجانی، مرتضی، (1393)، بررسی آثار محیطی گردشگري بر سکونتگاهاي روستایی(مورد: روستاهاي کوهپایه‌‌ای شهرستان بابل)، جغرافیا، دوره 12، شماره 40، صص. 147-160.
9. زرافشانی، کیومرث و همکاران، (1392)، بررسی اثرات گردشگری در ارتقاء شاخص¬های اقتصادی اجتماعی نواحی روستایی(ریجاب کرمانشاه)، مجله اقتصاد فضا و توسعه روستایی، دوره 2، شماره 5، صص. 119-134.
10. شفیعی، زاهد، محمدی، امین، (1393)، بررسی تاثیرات توسعه گردشگري بر جامعه میزبان: نمونه موردي شهر چادگان، فصلنامه جغرافیایی سرزمین، سال یازدهم، شماره 41، بهار .1393
11. سقایی، مهدي و علیزاده، سیددانا، (1392)، امکان سنجی محصول پاوه شهرستان در روستایی گردشگري، فضاي جغرافیایی، سال .1 -20، صص: 41 ،شماره 13.
12. شارپلی ریچارد جولیا ترجمه منشی زاده رحمت الله و فاطمه نصیری، (1380)، گردشگری روستایی، چاپ اول نشر منشی، تهران.
13. عنابستانی، علی اکبر و بوزرجمهري، خدیجه و صاحبکار، ناهید، (1391)، پیامدهاي اجتماعی و اقتصادي توسعه گردشگري خانه‌‌هاي دوم در نواحی روستایی (مطالعه موردي: دهستان شیرین دره شهرستان قوچان)، پژوهش و برنامه ریزي روستایی، شماره .97-123 ،صص: 1.
14. قادري، اسماعیل، عزتی، عزت االله و حسین پور، شکوفه (1390)، بررسی توسعه گردشگري روستایی بخش آسارا در شهرستان کرج. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، ص: 17 -30 ، شماره،31 ، سال هشتم.
15. مرکز آمار ایران، (1395)، سرشماری عمومی نفوس ومسکن 1395 استان گیلان.
16. مطيعي لنگرودي، سيدحسن و نصرتي، ماهره، (1390)، امکان سنجي توسعه گردشگري در نواحي روستايي از ديدگاه گردشگران (بخش کرگانرود شهرستان تالش)، فصلنامه جغرافیا وبرنامه ریزی محیطی، بهار1390، دوره 22 شماره 1.
17. میرکتولی، جعفر و مصدق، راضیه، (1389)، بررسی وضعیت گردشگری روستایی و نقش آن در رونق صنایع دستی مورد دهستان استرآباد جنوبی، شهرستان گرگان، پژوهش¬های شهری ومنطقه¬ای، دوره 2، شماره 7، زمستان 1389.
18. مهدوی و همکاران (1387)، اثرات گردشگري بر توسعه روستايي با نظرسنجي از روستاييان دره کن و سولقان، مجله روستا و توسعه دوره 11 ش 2.
19. Butler Richard;Hall,C.M,&Jenkins lhon.(1998). Tourism and Recreation in Rural areas.
20. Breidenhann, J., & Wickens, E. (2004), Tourism routes as a tool for the economic development of rural areas vibrant hope or impossible dream? Tourism Management, 25(1), 71- 79
21. Chol hwan.suk.(2003).Measurement of sustainable development progress for managing community tourism,Adissertation submitted the office of graduate studies of texas A&M university;for the degree of doctor of philosophy.
22. Dot, (1994), National Rural Tourism strategy, commonwealth apartment of Tourism, Canberra, www.unwto.org.
