اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر بخشش و صمیمیت جنسی زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی
محورهای موضوعی : روانشناسی خانواده
زهرا مسعودی
1
,
هادی اسمخانی اکبری نژاد
2
1 - گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
2 - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم(ص)، تبریز، ایران.
کلید واژه: زوج‌درمانی هیجان‌مدار, بخشش, صمیمیت جنسی, خیانت زناشویی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر بخشش و صمیمیت جنسی زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی صورت گرفت. روش پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی شهر تبریز در سال 1402 تشکیل دادند. 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). اعضای گروه آزمایش، درمان مختص گروه خود را در 10 جلسه یک و نیم ساعته دریافت کردند؛ اما اعضای گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامه‌های بخشش ری و همکاران و صمیمیت جنسی باگاروزی بودند. داده‌ها توسط آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که زوج‌درمانی هیجان‌مدار در مقایسه با گروه کنترل، بخشش و صمیمیت جنسی زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی را در پس‌آزمون افزایش داده است. تأثیر زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر بخشش و صمیمیت جنسی در مرحله پیگیری ماندگار بود. به‌نظر می‌رسد زوج‌درمانی هیجان‌مدار می‌توانند سبب افزایش بخشش و صمیمیت جنسی زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی شود، از اینرو احتمالاً میتواند راهبرد درمانی مفیدی برای بهبود رابطه زناشویی زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی باشند.
The present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of emotion-focused couple therapy (EFCT) on forgiveness and sexual intimacy of women affected by marital infidelity. This study was semi-experimental with a pretest-posttest & follow-up control group design. The statistical population consisted of women affected by marital infidelity in Tabriz city in 2023. In total, 30 people were selected by the purposeful sampling method and randomly divided into two groups (15 people in each group). Members of experimental group received their treatment in 10 sessions of 1.5 hours; however, the control group did not receive any treatment. The measurement tools include were Rye et al's forgiveness and Bagaroozi's sexual intimacy questionnaires. Analysis of findings through repeated measures analysis of variance test. The results showed that, compared to the control group, EFCT forgiveness and sexual intimacy of women affected by marital infidelity in the post-test. The effect of EFCT on forgiveness and sexual intimacy was lasting in the follow-up phase. It seems that emotion-focused couple therapy can increase the forgiveness and sexual intimacy of women affected by marital infidelity, so it can probably be a useful therapeutic strategy to improve the marital relationship of women affected by marital infidelity.
بطلانی، سعیده؛ احمدی، احمد؛ بهرامی، فاطمه؛ شاه سیاه، مرضیه و محبی، سیامک. (1389). تأثير زوج‌درماني مبتني بر دلبستگي بر رضايت و صميميت جنسي. اصول بهداشت روانی، 12(2): 496-505.
پوریحیی، مصطفی؛ شیرکوند، فریده؛ سلیمی، آرمان؛ داورنیا، رضا و شاکرمی، محمد. (1398). تأثیر مداخله مبتنی بر بخشش به شیوه گروهی بر صمیمیت زناشویی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی همسر. طب داخلی روز، ۲۵(۲): ۱۰2-109.
تیموری، زهره؛ مجتبایی، مینا و رضازاده، سید محمدرضا. (1400). مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار و درمان مبتنی بر شفقت خود بر تنظیم هیجان در زنان آسیب‌دیده از خیانت همسر. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ۳۰(۲): ۱۳0-143.
جابری، سمیه. (1393). تعیین عوامل پیش‌بینی‌کننده صمیمیت زناشویی زنان شهر اصفهان. مطالعات و زن و خانواده، 2(1): 25-52.
جانسون، سوزان ام. (1401). کاربست زوج‌درمانی هیجان‌مدار: ایجاد ارتباط. (ترجمه فهیمه صدیقی و کیومرث فرحبخش). تهران: دانژه.
رئیسی، سیدجمال؛ محمدی، کوروش؛ زارعی، اقبال و نجارپوریان، سمانه. (1397). اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار و رویکرد تصمیم‌گیری مجدد بر تغییر سبک‌های ارتباطی در زنان متأهل. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان، 20(1): 64-70.
زندی‌پور، طیبه و یادگاری، هاجر. (1386). ارتباط بخشش با رضایت از زندگی در بانوان دانشجوی متاهل غیربومی دانشگاه‌های تهران. مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، 5(3): 109-122.
ذال، بهناز؛ عرب، علی و ثناگو محرر، غلامرضا. (1399). اﺛﺮﺑﺨﺸﻲآﻣﻮزش ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﺑﺮ نگرش ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ و اﻋﺘﻤﺎد در رواﺑﻂﺑﻴﻦﻓﺮدي زﻧﺎن زﺧﻢﺧﻮرده از ﺧﻴﺎﻧﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ. خانواده‌پژوهی، 16(63): 413-428.
سودانی، منصور؛ کریمی، جواد؛ مهرابی‌زاده هنرمند، مهناز و نیسی، عبدالکاظم. (1391). اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر کاهش آسیب‌های ناشی از خیانت همسر. تحقیقات علوم رفتاری، 10(4): 258-268.
سودانی، منصور؛ دهقانی، مصطفی و دهقان‌زاده، زهرا. (1392). اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاورهای بر دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی زوجین. مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 3(2): 159-181.
شاکرمی، محمد؛ داورنیا، رضا؛ زهراکار، کیانوش و گوهری، شیوا. (1393). تاثیر آموزش جنسی بر صمیمیت جنسی زنان متاهل. روان‌پرستاری، ۲(۱): ۳4-42.
عماری، سلماز؛ دیره، عزت؛ کیخسروانی، مولود و گنجی، کامران. (1401). اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر علائم افسردگی و عملکرد جنسی در زنان آسیب دیده از خیانت همسر. زن و مطالعات خانواده، 15(55): 100-118.
محققی، حسین و روشنائی، محمدرضا. (1401). تأثیر زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر اختلال استرس پس از آسیب ناشی از خیانت زناشویی. تحقیقات علوم رفتاری، 20(2): 305-316.
ملک‌زاده ترکمانی، پریسا؛ امین‌پور، مینا؛ بختیاری سعید، بهرام؛ خلیلی، غلامرضا و داورنیا، رضا. (1397). بررسی اثربخشی مداخله بخشش‌محور بر دلزدگی زناشویی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی همسر. مجله علوم پزشکی زانکو، 19(60): 31-45.
Allison, RT. (2020). Triangulation and Parental Infidelity: Faithful Parents’ Attempts to Make Their Adult Children Feel Caught, Rumination, and Satisfaction in the Unfaithful Parent–Child Relationship. Journal of Divorce & Remarriage, 61(8): 673-68.
Barough, SI., Riazi, H., Keshavarz, Z., Nasiri, M., & Montazeri, A. (2023). The relationship between coping strategies with sexual satisfaction and sexual intimacy in women with multiple sclerosis. Ann Gen Psychiatry, 22: 22.
Bell, CA., Kamble, SV., & Fincham, FD. (2018). Forgiveness, attributions, and marital quality in U.S. and Indian marriages. Journal of Couple & Relationship Therapy, 17(4): 276–293.
Bodenmann, G., Kessler, M., Kuhn, R., Hocker, L., & Randall, AK. (2020). Cognitive-Behavioral and Emotion-Focused Couple Therapy: Similarities and Differences. Clin Psychol Eur, 2(3): e2741.
Brudek, P., & Kaleta, K. (2023). Marital offence-specific forgiveness as mediator in the relationships between personality traits and marital satisfaction among older couples: Perspectives on Lars Tornstam's theory of gerotranscendence. Ageing and Society, 43(1): 161-179.
Clulow, CF. (2001). Adult attachment and couple psychotherapy: The 'secure base' in practice and research. Psychology Press; 2001: 54.
Ganz, MB., Rasmussen, HF., McDougall, TV., Corner, GW., Black, TT., De Los Santos, HF. (2022). Emotionally focused couple therapy within VA healthcare: Reductions in relationship distress, PTSD, and depressive symptoms as a function of attachment-based couple treatment. CFP, 11(1): 15-32.
Kaleta, K., & Jaśkiewicz, A. (2023). Forgiveness in Marriage: From Incidents to Marital Satisfaction. Journal of Family Issues, https://doi.org/10.1177/0192513X231194294.
Mitchell, EA., Wittenborn, AK., Timm, TM., & Blow, AJ. (2020). Examining the Role of the Attachment Bond in the Process of Recovering from an Affair. American Journal of Family Therapy, 48(5): 603-624.
Parker, ML., & Campbell, K. (2018). Infidelity and attachment: the Moderating Role of Race/Ethnicity. Contemporary Family Therapy, 39(3): 172-183.
Rottmann, N., Larsen, PV., Johansen, C., Hagedoorn, M., Dalton, SO., & Hansen, DG. (2022). Sexual Activity in Couples Dealing With Breast Cancer. A Cohort Study of Associations With Patient, Partner and Relationship-Related Factors. Front Psychol, 13: 828422.
Rye, M., Loiacono, D., Folck, C., Olszewski, B., Heim, T., & Madia, B. (2001). Evaluation of the psychometric properties of two forgiveness scales. Journal of Current psychology, 20(3): 18.
Sears-Greer, M., Crosby, C., Freihart, B., Mcmahon, L., & Meston, C. (2023). The Elicitors of Intimacy: A Behavioral Checklist. JSM, 20(2): 52.
Warach, B., & Josephs, L. (2019). The Aftershocks of Infidelity: A Review of Infidelity-based Attachment Trauma. J Sex Relatsh Ther, 27(12): 85-97.
Wiebe, SA., & Johnson, SM. (2016). A Review of the Research in Emotionally Focused Therapy for Couples. Fam Process, 55(3): 390-407.
