بررسی اثر بخشی آموزش شغلی مبتنی بر داستان سرایی دیجیتال بر انطباق پذیری شغلی و خودکارآمدی کارکنان
محورهای موضوعی : روش های نوین آموزش وتوسعه منابع انسانیصدف خلیجیان 1 , غلامرضا شمس مورکانی 2
1 - استادیار گروه مدیریت آموزشی و توسعه منابع انسانی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
امروز استفاده از تکنولوژی در آموزش منجر به ایجاد روشهای جدید آموزشی شده است. یکی از تکنولوژیهایی که نقش عمدهای در آموزش دارد داستان سرایی دیجیتال است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شغلی مبتنی بر داستان سرایی دیجیتال بر انطباق پذیری شغلی و خودکارآمدی کارکنان انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها در زمره پژوهشهای کمی قرار دارد. روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان شرکتهای خصوصی خدمات بار هوایی استان تهران در بر میگیرد که یکی از این شرکتها با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شد و تعداد 30 نفر از کارکنان به صورت نمونهگیری داوطلبانه و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دادهها با استفاده از پرسشنامه انطباقپذیری شغلی ساویکاس (2012) و خودکارآمدی عمومی شرر (1986) دریافت و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد که آموزش شغلی مبتنیبر داستان سرایی دیجیتال باعث رشد انطباقپذیری و خودکارآمدی عمومی کارکنان میشود. بر اساس نتایج یافتههای این پژوهش میتوان گفت داستانسرایی دیجیتال میتواند یک منبع و ابزار جدید آموزشی جهت بر طرف کردن نیازهای آموزشی سازمانها مورد استفاده قرار گیرد.
Today, the use of technology in education has led to the creation of new educational methods. Digital storytelling is one of the technologies that play a major role in education. This study was conducted to investigate the effectiveness of job training through digital storytelling on the job adaptability and self-efficacy of employees. This research was quantitative in terms of objectives and data collection method. This quasi-experimental study has a pre-test/post-test design and a control group. The statistical population included all employees of private air cargo service companies in Tehran province, and among this population, one company was selected by convenience sampling, and 60 employees were randomly assigned to experimental and control groups by voluntary sampling. Data were collected using Savickas’ career adaptability and Sherer’s general self-efficacy questionnaires and were analyzed in SPSS software at both descriptive and inferential levels. The findings showed that job training through digital storytelling can increase the adaptability and general self-efficacy of employees. Accordingly, digital storytelling might be used as a new educational resource and tool to meet the educational needs of organizations.
