بررسی اثر بخشی آموزش شغلی مبتنی بر داستان سرایی دیجیتال بر انطباق پذیری شغلی و خودکارآمدی کارکنان
الموضوعات :صدف خلیجیان 1 , غلامرضا شمس مورکانی 2
1 - استادیار گروه مدیریت آموزشی و توسعه منابع انسانی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
امروز استفاده از تکنولوژی در آموزش منجر به ایجاد روشهای جدید آموزشی شده است. یکی از تکنولوژیهایی که نقش عمدهای در آموزش دارد داستان سرایی دیجیتال است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شغلی مبتنی بر داستان سرایی دیجیتال بر انطباق پذیری شغلی و خودکارآمدی کارکنان انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها در زمره پژوهشهای کمی قرار دارد. روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان شرکتهای خصوصی خدمات بار هوایی استان تهران در بر میگیرد که یکی از این شرکتها با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شد و تعداد 30 نفر از کارکنان به صورت نمونهگیری داوطلبانه و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دادهها با استفاده از پرسشنامه انطباقپذیری شغلی ساویکاس (2012) و خودکارآمدی عمومی شرر (1986) دریافت و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد که آموزش شغلی مبتنیبر داستان سرایی دیجیتال باعث رشد انطباقپذیری و خودکارآمدی عمومی کارکنان میشود. بر اساس نتایج یافتههای این پژوهش میتوان گفت داستانسرایی دیجیتال میتواند یک منبع و ابزار جدید آموزشی جهت بر طرف کردن نیازهای آموزشی سازمانها مورد استفاده قرار گیرد.
