معانی سهگانهی سعادت در اندیشهی کانت
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
1 - دانشگاه قم
2 - قم
کلید واژه: کانت, سعادت امیالی, سعادت اخلاقی, سعادت نهایی, فضیلت.,
چکیده مقاله :
کانت در نظریهی اخلاق خود سه مفهوم از سعادت عرضه کرده است که میتوان آنها را با تعابیرِ سعادت امیالی، سعادت اخلاقی و سعادت نهایی از هم متمایز کرد. بهرغم آنکه به نظر میرسد وی نتوانسته است مفهوم مشخصی از سعادت عرضه کند، وحدتی سازمند میان مفاهیم به ظاهر متعارض از سعادت در اندیشهی وی وجود دارد. این نوشتار بر آن است تا ضمن نشان دادن این وحدت، اهمیتی را که کانت برای سعادت اخلاقی قائل است آشکار سازد. علاوهبر این، نشان میدهد با اینکه در نظریهی اخلاق کانت، سعادت، فروتر و کماهمیتتر از فضیلت لحاظ شده، عهدهدارِ دو نقش مهم است؛ با این توضیح که سعادت در ابتدای مسیر اخلاقی زیستن، با ممانعت از وسوسه شدن برای سرپیچی از تکلیف اخلاقی، به فضیلتمندی فاعل اخلاقی مدد میرساند و در پایان این مسیر، پاداش فضیلتمندی او به شمار میرود. از این رو کانت تلاش برای سعادتمند شدن در چارچوب اخلاق را، تلاشی فضیلتمندانه و تکلیف غیر مستقیم عقل معرفی کرده است که میتوان از آن با عنوان سعادت اخلاقی نام برد.
In his moral theory, kant has argued the three concepts of happiness that we could interpret about them as desire happiness, moral happiness and final happiness. Although it seems he faild to state a determinate concept of happiness, there is a organic unity between concepts of apparently conflicting of happiness. This paper aims to indicate this unity and reveal the important that kant gives to moral happiness. Moreover, it indicate According to Kant, whereas happiness is lower than the virtue, has two important role: happiness at the beginning of ethics, preventing of temptation to the violation of duties, help our to be virtuous and at the end of ethics serve as reward of virtue. So kant argues that trying to get happy in the context of ethics, is indirect duty of reason, which could indicate it as moral happiness.
