سماع موتی یکی از مسائل مبنایی در موضوع شفاعت و استغاثه از اولیاء الهی در دنیا است. برخی از سلفی ها با زیر سوال بردن سماع اموات، زیربنای اموری هم چون شفاعت و استغاثه به اولیاء و صالحان را مورد خدشه قرار داده اند. مخالفان سماع موتی، برای اثبات مدعای خویش به برخی از آیات قرآن کریم استناد کرده اند. البانی اولین کسی است که با تبیین متفاوت آیات 80 و 81 سوره نمل، تقریر جدیدی از عدم سماع اموات ارائه کرده است. این مقاله در صدد است با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با استناد به آیات قرآن کریم به نقد دیدگاه البانی بپردازد. در نتیجه ی این پژوهش روشن می شود که با توجه به مفهوم شناسی قرآنی سمع و موت؛ مراد از سمع در آیات لازمه‌ی آن یعنی هدایت پذیری است، و مراد از میت در آیات, کافر می باشد. در نتیجه وجه شبه در تشبیه کافر به میت، سمع به معنای مطلق شنیدن نیست؛ بلکه مراد لازمه ی آن ـ یعنی هدایت پذیری ـ است. Manuscript profile