اين پژوهش با هدف بررسی رابطة شرايط اقليمی و نيز تاثير اقليم بر توسعه و روند گردشگري در نیمه ی شرقی شمال ایران انجام شده است. در اين پژوهش از شاخص اقليم گردش (TCI) و 7 متغیر اقلیمی برای محاسبه مقادیر شاخص های اصلی و فرعی TCI استفاده شده است. این داده های اقلیمی برای یک دوره 20 ساله از 1990 تا 2011 مربوط به ایستگاه سینوپتیک استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی از طریق پایگاه اینترنتی سازمان هواشناسی کشور دریافت شد. به منظور پهنه بندي شرايط اقليم گردشگري نیمه ی شمال شرقی ایران از تبديل اطلاعات نقطه اي ايستگاه ها به اطلاعات سطحي، از نرم افزار GIS بهره گرفته شد. شرايط اقليم توريستي شمال شرق ایران در مقياس ماهانه با استفاده از شاخص اقليم توريستي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله براي هر ماه به صورت مجزا در یافته های پژوهش آورده شده است. نتایج پژوهش نشان داد، كه شاخص TCI در مناطق مختلف منطقه مورد مطالعه داراي تنوع زيادي است. به طوري كه با توجه به ويژگي سالانه شاخص(TCI) در سطح استانها ماه هاي مي، ژوئن، جولاي، آگوست و سپتامبر (ارديبهشت، خرداد، تير، مرداد و شهريور) داراي بهترين شرايط از نظر آسايش اقليمي گردشگران مي باشد و ماه هاي ژانويه، فوريه، نوامبر و مارس (آذر، دي، بهمن و اسفند) داراي بدترين شرايط از اين نظر مي باشند. بررسي و مقايسة نتايج به دست آمده از شاخص TCI براي مناطق مختلف استان، حاكي از همخواني و تناسب نتايج پژوهش با واقعيت هاي اقليمي اين مناطق دارد. Manuscript profile