مقالۀ حاضر پژوهشی در باب واژة «الله» بوده و درصدد نشان دادن امتیاز خاص واژة «الله» نسبت به سایر واژه‏ها است. این امتیاز جدای از تقدس این واژه، دارای معنای آسمانی است و مسلماً به شعوری آگاهانه باز می‌‌شود که در منحصرکردن این واژه نسبت به واژگان دیگر به‌‌کار رفته است. ممتازی واژة الله در هنر و سمنتیک به خصوص در کتابت این واژه توسط نخستین کاتبان، عمدی و آگاهانه صورت گرفته است. اگرچه این واژه از کلمات قرآن و زبان عربی محسوب می‌‌شود و در ظاهر مثل دیگر واژه‌ها است، اما هیچ گونه شباهت معنایی و کتابتی به دیگر واژگان ندارد. این واژه در معناشناسی و ساختار نیز همیشه خلاف قاعدۀ سمنتیک(معناشناسی و ساختار) بوده و از نظر معنایی، لغوی، ریشه‌‌شناسی و قواعد دستوری نیز با سایر کلمه‏ها متفاوت است. در خوش‏نویسی نیز این واژه، استثنا است و به هیچ عنوان از قواعد نوشتاری دیگر واژه‌‌ها پیروی نمی‌‌کند و قاعدۀ نوشتاری آن منحصر به‌‌فرد است و هیچ واژة دیگری نیز نمی‏تواند از قاعدۀ نوشتاری الله پیروی ‌کند. Manuscript profile