هدف اين مقاله‌، شناخت توان آسايش زيست اقليمي‌، راحتي بافت فضاي بيرون ساختماني و گردشي منطقه در طول ماه‌هاي سال است كه به‌عنوان بخشي از يك پروژه تحقيقاتي و با هدف بهره‌برداري از سایت بویه املش و افزايش بازدهي اقتصادي به اجرا درآمده است .در این مقاله سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر‌اساس مدل‌ها و شاخص‌های زیست اقلیمی از قبیل روش اوانز، بیکر (CP)‌، دمای موثر (ET) و روش اولگي با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه اسپیلی طی سال‌های 1370 تا 1390 در یک دوره 20 ساله ارزیابی شود. نتایج حاصل از این مقاله با توجه به شرايط محيطي نشان می‌دهد كه ماه‌هاي مهر و اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور دارای آسایش محیطی و بهترین زمان برای ورود گردشگر به منطقه مورد مطالعه می‌باشند، و در این مواقع از سال شرایط آسایشی در این ناحیه تقریبا مهیاست. Manuscript profile