هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی برای شناسایی و توسعه بالندگی کارکنان دولتی (مطالعه موردی: وزارت رفاه کار و امور اجتماعی) است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش اکتشافی (کیفی- کمی) انجام شده است. روش گردآوری داده ها در بخش کیفی بر اساس روش اکتشافی (کیفی- کمی) بوده است. در بخش کیفی از طریق روش نمونه گیری هدفمند و اصل اشباع نظری 12 نفر انتخاب شدند. تعداد 237 نفر از کارکنان وزارت رفاه کار و امور اجتماعی شهر تهران ساکن در شهر تهران، در این پژوهش همکاری کردند. گردآوری داده‌های بخش کمی از طریق پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. در بخش کیفی داده ها از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. در بخش کمی روش تحليل داده‌ها به روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم‌افزارSPSS 16 و Smart PLS انجام شد. جهت بررسی برازش مدل، به بررسی X2،R و RS؛ پرداخته شد که وجودX2 پایین و نسبت کاي دو به درجه آزادي کمتر از سه، همچنین ضریب تعیین و ضریب تعیین تعدیل شده محاسبه شده؛ نشان‌ برازش مناسب مدل بود. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص های اصلی بالندگی کارکنان وزارت کار عبارتند از بالندگی اخلاقی، بالندگی فردی، بالندگی فرآیندی، بالندگی سازمانی و بالندگی حرفه ای. Manuscript profile