علوم شناختی می تواند در آینده ای نه چندان دور، همراه با فناوری نانو، فناوری زیستی و فناوری ارتباطات، به عنوان علوم و فناوری­های نوظهور ، با ارتقای عملکردهای ذهنی و جسمی انسان، به عصری طلایی و نقطه عطفی در تاریخ بشر منجر شود. بر همین اساس، در این پژوهش برآنیم تا با بررسی تجربیات آینده­نگاری کشورهای مختلف و شناخت پیشران­های تأثیرگذار برآینده علوم و فناری­های شناختی آینده حوزه علوم و فناوری­های شناختی را در ایران در افق 1404 را تدوین کنیم. به منظور استخراج و شناسایی پیشران­ها، مرور ادبیات و مطالعات جهانی به همراه مصاحبه با خبرگان در نظر گرفته شده است. سپس با استفاده از پرسشنامه روش دلفی، عدم قطعیت­های مؤثر بر آینده این حوزه استخراج گشت. بدین ترتیب با استفاده از فضای دو بعدی حاصل از همگرایی و واگرایی گروه­ها و رویکرد مهندسی ذهن در برابر توانمندسازی ذهن، 4 سناریوی معرف آینده­های بدیل حوزه علوم و فناوری­های شناختی معرفی شده­اند. Manuscript profile