در اين مقاله روشي براي بازشناسي برخط زير-كلمات فارسي ارائه مي‌شود. ابتدا نقاط و علائم زير-كلمه و مكان نسبي آنها تشخيص داده مي‌شود و با توجه به آن زيرمجموعة هم‌علامتها از مجموعة زير-كلمات فارسي انتخاب مي‌شود. اگر اين زيرمجموعه فقط يك عضو داشته باشد آن كلاس به زير-كلمه ناشناخته نسبت داده مي‌شود و گر نه بدنة زير-كلمه ناشناخته با بدنه‌هاي زير-كلمات هم‌علامت مقايسه مي‌شود. زير-كلمه‌اي كه يكي از بدنه‌هاي منتسب به آن با بدنه زير-كلمه ناشناخته كمترين فاصله را داشته باشد، به زير-كلمه ناشناخته نسبت داده مي‌شود. سيستم بازشناسي علاوه بر شبيه ترين زير-كلمه، حداكثر 9 زير-كلمة ديگر را نيز كه در رتبه‌هاي بعدي از نظر فاصله با زير-كلمه ناشناخته قرار مي‌گيرند، پيشنهاد مي‌كند. روش پيشنهادي براي يك پايگاه داده شامل 11 نمونه از هر زير-كلمه با يك فرهنگ 1000 زير -كلمه‌اي، آزمايش شده است. ميزان بازشناسي درست با در نظر گرفتن اولين گزينه بازشناسي 95/74% و با درنظر گرفتن 10 گزينه اول بازشناسي 87/97% است. Manuscript profile