الاستومرهای گرمانرم (TPE’s) دسته ویژه ای از پلیمرها هستند که در عین دارا بودن رفتار کشسان لاستیک ها، مانند گرمانرم ها فراوری می شوند. به عبارت دیگر، TPEها پلی هستند که فاصله میان لاستیک های گرماسخت و گرمانرم ها را پر می کنند. بنابراین، می توان آن ها را با تجهیزات فرایندی مرسوم گرمانرم ها بارها و بارها فرایند کرد. بازیافت-پذیری TPEها موجب می شود که این مواد نسبت به لاستیک های گرماسخت، آلودگی کم تری برای محیط زیست داشته باشند. این مزیت در کنار فرایندپذیری راحت، باعث شده است که TPEها برای جایگزینی لاستیک های گرماسخت در کاربردهای متفاوت مانند صنعت خودروسازی، اصلاح آسفالت، چسب ها، پاپوش ها، محصولات پزشکی و غیره استفاده شوند. دامنه ی کاربردها و تقاضای بازار برای TPEها روزبه روز در حال گسترده تر شدن است. از این رو در این مقاله ، پس از معرفی کلی این دسته از پلیمرها، ساختار، خواص و ویژگی های مهم ترین انواع TPEها شرح داده می شود. Manuscript profile

لاستیک های سیلیکون دسته ای ویژه از پلیمرهای الاستومری هستند که به دلیل خواص فوق العاده، کاربردهای گسترده ای در صنایع برق والکترونیک، بهداشتی و پزشکی، خودروسازی، نظامی و هوافضا پیدا کرده اند. انعطاف پذیری بالا در دماهای بسیار پایین، زیست سازگاری، مقاومت عالی به اوزون و پیرشدگی، پایداری گرمایی بالا و آب-گریزی، تنها بخشی از خواص منحصربه فرد لاستیک های سیلیکون به شمار می آیند. لاستیک های سیلیکون از نظر سامانه پخت به دو دسته ی پخت شونده در دمای بالا و پخت شونده در دمای پایین تقسیم می شوند. نوع سامانه ی پخت و عامل پخت کننده، می توانند تأثیر چشمگیری بر خواص نهایی این پلیمر داشته باشند. از این رو مقاله ی مروری حاضر، ابتدا لاستیک های سیلیکون و انواع دسته بندی آن ها را مرور می کند. سپس سامانه های پخت مرسوم و نیز، عوامل نوین پخت لاستیک های سیلیکون در دمای بالا را مورد بررسی قرار می دهد. Manuscript profile