پژوهش حاضر باهدف مطالعه نقش واسطه اي طرحواره هاي ناکارآمد اوليه در رابطه بين پیوند والدینی و استعداد اعتیاد در دانشجويان دانشگاه بوعلی سینا شهر همدان می باشد. روش انجام پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي هست. ازنظر هدف اين پژوهش در زمره تحقيقات کاربردی و ازنظر شيوه جمع آوري داده ها در زمره تحقيقات همبستگي است. که به بررسي روابط مستقيم و غیرمستقیم بين متغيرها مي پردازد. جامعه آماري در اين پژوهش 1989 نفر هست که 322 نفر از دانشجويان به‌عنوان نمونه و به شيوه نمونه گیری طبقه ای و با رعایت نسبت دانشکده، رشته و جنسیت انتخاب شدند. در اين پژوهش از سه پرسشنامه، پرسشنامه پیوند والدینی(PBI)، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره‌های ناکارآمد اوليه(SQ-SF) و پرسشنامه استعداد اعتیاد نسخه دانشجویان((ASQ-SV استفاده‌شده است. همچنين از نرم‌افزارهای SPSS و LISREL در جهت تحليل اطلاعات گردآوری‌شده استفاده‌شده است.يافته هاي پژوهش نشان داد که پیوند والدینی (مراقبت پایین والدینی و محافظت بیش‌ازحد) چه به‌صورت مستقيم و چه به‌صورت غيرمستقيم به‌واسطه طرحواره هاي ناکارآمد اوليه بر روي استعداد اعتیاد تأثیرگذار مي-باشند. درنهایت اينکه در این پژوهش نقش واسطه اي طرحواره هاي ناکارآمد اوليه در رابطه بین پیوند والدینی و استعداد اعتیاد در قالب يک مدل ارائه شد، که با توجه به مقادير شاخص‌هاي به‌دست‌آمده براي اين مدل، ملاحظه گردید که مدل از برازش خوبي برخوردار هست. Manuscript profile