پژوهش حاضر با هدف «تعيين پديدارشناختی عوامل آرامش بخش در دانشجويان دانشگاه شهيد باهنر» انجام گرديده است. اين پژوهش در چهارچوب روش تحقيق کيفی و از نوع پديدارشناختی است. بر اين اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهيد باهنر کرمان با روش نمونه گيری داوطلب- هدفمند انتخاب و با آنها مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد. تحليل مصاحبه ها با استفاده از روش کلايزی انجام گرفت. يافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل آرامش بخش را با توجه به تجارب زيسته دانشجويان می توان در چهار مضمون اصلي عوامل ميان فردی، عوامل درون فردی، عوامل معنوی و عوامل محيطی با 9 زيرمضمون قرار داد. همچنين عوامل سلب آرامش را نيز می توان در چهار مضمون اصلي کاهش اخلاق شهروندی، افکار مزاحم، احساس طردشدگی و احساس ناامني با 5 زيرمضمون قرار داد. نتايج پژوهش حاکی از آن است که خانواده و معنويت بنيادی ترين نقش را در افزايش آرامش بخشی دانشجويان دارند و از طرف ديگر کاهش اخلاق شهروندی و وجود افکار آزاردهنده در ذهن دانشجويان مهمترين عوامل سلب آرامش محسوب می شوند. هر چند که عوامل ديگر در اين دو زمينه نيز داراي اهميت می باشند. Manuscript profile