مهمترين منبع هر سازمان كه تعيين‏ كنندة جهت گيري و عملکرد آن مي باشد، منابع انساني است. رفتار شهروندي سازماني پيامد مطلوبي است که مديران درصدد افزايش بروز آن در بين منابع انساني هستند. هدف اين پژوهش بررسي اثر درگيري شغلي بر رفتار شهروندي سازماني با نقش تعديل‏ گري هويت سازماني بوده است. جامعه آماري پژوهش، نمايندگي ‏هاي شرکت بيمه ايران در شهر مشهد به تعداد 300 نمايندگي است. با توجه به پراكندگي نمايندگي هاي مذكور در سطح شهر، روش خوشه اي دو مرحله اي براي نمونه گيري استفاده شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، 167 نمايندگي تعيين شد. ابزار جمع ‏آوري داده ‏ها، سه پرسشنامه است که روايي آن ها به روش سازه و پايايي با استفاده از آلفاي کرونباخ احراز گرديد. جهت اطمينان از بازگشت تعداد مكفي از پرسشنامه ها، 170 پرسشنامه توزيع و 167 پرسشنامه برگشت داده شد. داده‏ هاي پژوهش با استفاده از مدل‏ يابي معادلات ساختاري و روش حداقل مربعات جزئي (PLS) تجزيه و تحليل شدند. نتايج تحقيق نشان داد که درگيري شغلي بر رفتار شهروندي سازماني، اثر معني ‏دار و مثبتي دارد. همچنين نقش تعديل ‏گري هويت سازماني در رابطه بين درگيري شغلي و رفتار شهروندي سازماني نيز مورد تاييد قرار گرفت. Manuscript profile