اکوسیستم نوآوری نقش ارزشمندی در توسعه ی نوآوری و کارآفرینی دارد. از این رو، این مقاله با هدف واکاوی ابعاد و مولفه های اکوسیستم نوآوری به منظور طراحی چارچوبی در این زمینه با استفاده از روش فراترکیب مدل سندلوسکی و باروسو انجام شده است. 438 مقاله مرتبط به صورت هدفمند براساس معیارهای ورود مورد بررسی قرار گرفتند که نهایتا 42 مقاله برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد چارچوب اکوسیستم نوآوری متشکل از پنج بعد مشتمل بر بازیگران( 1- سطح کلان: دولت، دانشگاه‌ها، نهادهای سیاستگذار، محیط جغرافیایی و منطقه‌ای. 2- سطح خرد: نهادهای تحقیقاتی خرد، کارآفرینان، مشتریان و سرمایه گذاران). ساختار( در دو سطح، 1- فرآیندی: چرخه عمر، سیستم‌های بازخورد رقابت همکارانه، قابلیت‌های پویا، عوامل محیطی و منطقه‌ای. 2- عملیاتی: شبکه‌سازی، بازار محوری، نوآوری باز، مدل‌های چندگانه نوآوری) روابط و تعاملات (روابط: شبکه‌ای رسمی و غیر رسمی. تعاملات: جذب قابلیت‌های تخصصی و مکمل، جهت گیری کارآفرینانه جهت خلق ارزش) نحوه عملکرد و پیامدها (1- راهبردی: آماده سازی محیطی و زیر ساختی، تدوین سیاست‌ها و استراتژی‌های مبتنی بر دانش و نوآوری. 2- عملیاتی: بازخورد و تقویت نظام نظارتی ، رهبری فعال، سازماندهی کلیه ارکان کلیدی توسط یک پلتفرم مرکزی، مدیریت جریان دانش، انعطاف پذیری، انتقال فناوری بازاریابی و فروش) و نتایج( 1- سطح کلان: رشد و توسعه اقتصادی، ارزش جامع پیشنهادی، توسعه پایدار. 2- سطح خرد: ایجاد مزیت رقابتی، افزایش کارایی، تجاری‌سازی و افزایش سود) است. چارچوب ارائه شده می‌تواند بینش‌های ارزشمندی برای گسترش پژوهش2ها در این حوزه فراهم آورد Manuscript profile

در حال حاضر اعضای هیأت علمی به عنوان رکن اساسی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در نظر گرفته می شوند. همچنین تحولات آینده دانشگاهها به شایستگی ها، نوآوری ها و برنامه های توسعه حرفه ای اعضای هیأت علمی بستگی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل و شایستگیهای اعضای هیئت علمی و در چارچوب رویکرد کیفی و تحلیل محتوا صورت گرفته است. جامعه پژوهش شامل کلیه اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه های دولتی می باشد، نمونه گیری در این پژوهش بر اساس منطق نمونه گیری در روشهای کیفی بصورت هدفمند و با استفاده از روش نمونه گیری ملاك محور و شبكه اي انجام شده است. تعداد اطلاع رسان های پژوهش بر مبنای اصل اشباع در تحقیقات کیفی و 23 نفر می باشد و از دانشگاه های مختلف انتخاب شده اند. اطلاعات مورد نیاز برای تحقیق با استفاده از مصاحبه‌ نیمه ساختاریافته جمع آوری شده‌اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از مصاحبه ها در چند مرحله و با استفاده از راهبرد تحليل مضموني صورت گرفت. براي حصول اطمينان از اعتبار نتايج از ممیزی همگنان و بازبيني اعضا استفاده شده است. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که می توان شایستگیهای اعضای هیئت علمی را در شش بعد شایستگیهای آموزشی، پژوهشی، سازمانی، اخلاقی، فردی و حرفه ای و 44 زیر شایستگی طبقه بندی نمود. Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی ساختاری خودتوسعه‌ای حرفه‌ای اعضای هیأت علمی انجام شده است. روش پژوهش آمیخته بوده است. جامعه پژوهش در بخش کیفی شامل صاحبنظران که با 16 و براساس قاعده اشباع مصاحبه شد. در بخش کمی نیز جامعه شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی و علامه طباطبائی به تعداد 3460 نفر بوده است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و با کمک جدول مورگان، 346 نفر تعیین شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته و همچنین پرسش‌نامه‌ محقق ساخته خودتوسعه‌ای حرفه‌ای با پایایی(97/0=α) استفاده شد که 5بعد خودتوسعه‌ای حرفه‌ای را مورد بررسی قرار می‌دهد. نتایج تحلیل کیفی منجر به شناسایی 5 بعد خودتوسعه‌ای حرفه‌ای گردید که تحلیل با کمک نرم افزار لیزرل و تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری، نشان داد مدل ساختاری خودتوسعه‌ای حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دارای پنج بعد کلیدی از جمله شایستگی‌های خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، اقدام و اجرای خودتوسعه‌ای، برنامه‌ریزی خودتوسعه‌ای، تمایل به خودتوسعه‌ای و عوامل مؤثر بر خودتوسعه‌ای بوده است که از برازش مناسبی با داده‌ها برخودار بوده است. نتایج نشان داد، عوامل مؤثر با ضریب مسیر (52/0=γ)، بر تمایل به خودتوسعه‌ای حرفه‌ای تأثیرگذاشته است. همچنین، تمایل به خود توسعه ای حرفه ای با ضریب مسیر (92/0=γ)، بر برنامه‌ریزی خودتوسعه‌ای تأثیرگذاشته است. علاوه بر آن، برنامه‌ریزی با ضریب مسیر (95/0=γ)، بر اقدام و عمل خودتوسعه‌ای تأثیرگذاشته است. در نهایت، اقدام و عمل بر شایستگی‌های خودتوسعه‌ای حرفه‌ای با ضریب مسیر (83/0=γ)، تأثیرگذاشته است. Manuscript profile