در عصر جهاني شدن ، رقابت پذيري موضوعي مهم در بين سياست گذاران مطرح بوده و وسيله اي براي نيل به رشد اقتصادي مطلوب و توسعه پايدار قلمداد مي شود بر اين اساس بنگاه ها براي بقا و پيشرفت خود به دنبال منابع جديد مزيت رقابتي بوده و موفقيت آنها مستلزم شناسايي عوامل تعيين کنندة رقابت پذيري مي باشد تا از اين طريق الگویی براي ارتقاء توان رقابتي آن ها طراحي شود در اين مقاله ، ابتدا با مرور پيشينه تحقيق و بررسي عوامل مؤثر بر رقابت پذيري ، به کمک روش تحليل عاملي تائيدي ، مجموعه اي از شاخص هاي تاثيرگذار روي رقابت پذيري شناسايي و در سه شاخص اصلي (عوامل محيطي، عوامل درون سازماني و ايجاد ارزش ادراکي) طبقه بندي می شوند و در مرحله بعدي به کمک مدلسازي معادلات ساختاري نحوة ارتباط سازه جديد و شاخص هاي اثرگذار بر رقابت پذيري برای موضوع تحت مطالعه بررسي می شود تا ضمن تبيين مدل مفهومي ، به ارائه مدل بومي رقابت پذيري پرداخته شود. داده هاي تحقيق حاضر از جامعه شرکت هاي بيمه مستقر در شهر تهران و از يک نمونه 138 نفره از خبرگان بيمه گردآوري و از نرم افزار ليزرل جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شده است. نتايج مدلسازي نشان مي دهد که مدل اصلاح شدة تحقيق ، عامل ايجاد ارزش ادراکي را در مرتبة اول اهميت قرار داده و عوامل درون سازماني و محيطي را در مراتب بعدي اولويت نشان مي دهد از اين رو ، مدل پيشنهادي در اين مطالعه متفاوت از مدل نظري اولیه تحقيق بوده است. Manuscript profile