اولین و مهم‌ترین گام برای مدیریت تولید علم در راستای بهبود امور جامعه و دستیابی به مرجعیت علمی، فهم دقیق مسائل تولید علم است. شناسایی مسائل پیچیدگی‌های زیادی دارد. مسائل با تعابیر مختلف بیان شده و به ارتباط بین مسائل توجه نمی‌شود. در نتیجه ابهام‌ها و سردرگمی‌های زیادی پدید می‌آید. در این پژوهش، از روش داده بنیاد برای استخراج مسائل تولید علم و روابط بین آن‌ها استفاده می‌شود، سپس با استفاده از مقایسه‌های زوجی ارتباط بین مسائل با دقت بیشتری تعریف می‌شود همچنین با استفاده از روش دیمتل همچنین میزان تاثیرگذاری مسائل آشکار می‌شود. دستاورد این پژوهش، شناسایی شبکه مسائل تولید علم با تبیین 22 مسئله و روابط بین آن‌ها است. مسائل «ارتباط دانشگاه و جامعه، کیفیت پژوهش، تقاضای پژوهش و عرضه پژوهش» تعامل (تاثیرگذاری و تاثیر پذیری) بیشتری با سایر مسائل دارند. مسائل «عرضه پژوهش، مهاجرت مغزها، کیفیت پژوهش، انگیزه پژوهشگر و تقاضای پژوهش» بیشترین تاثیر‌پذیری و مسائل «مدیریت سازمان، مالکیت فکری، ظرفیت جذب، ارتباط دانشگاه و جامعه و تجارت خارجی» بیشترین تاثیرگذاری را دارند. دستاورد این پژوهش، شبکه مسائل عام تولید علم است، این شبکه برای موقعیت‌ها و رشته‌های علمی خاص باید متناسب‌‌سازی شود. با توجه به ماهیت عام این پژوهش، شبکه مسائل بدست آمده به عنوان یک راهنما برای شناسایی شبکه مسائل تولید علم در موارد خاص (مناطق جغرافیایی یا رشته‌های علمی) می‌توان استفاده کرد. Manuscript profile

همچنان که بشر از حسّ و تجربه شخصی تا حس و تجربه دیگر آدمیان به عنوان منبع دانش و معرفت بهره می‎گیرد و همچنانکه استدلال ها و داده‎های عقلانی تمامی نوع بشر، منبعی برای دانش و معرفت تلقی می‎شود، به همین شکل دانشی را که رسولان آسمانی به بشر می‎آموزند. منبعی دیگر برای اندوخته‎های معرفتی و دانشی تلقی می‎شود و از جهت دستگاه عقلانیت و خردوری آدمی این منبع اگر بالاتر از سایر منابع نباشد حداقل در سطح سایرمنابع دانش قابل استناد و اعتماد است. در این مقاله با نگاهی نو به منابع کسب معرفت، فرآیند کسب، استخراج و استنباط دانش اسلامی از دو منبع کتاب و سنت، و بر اساس گزاره‎های معرفتی که در باره هستی و پدیده های خلقت، در این دو منبع منعکس است، بیان می شود. منظور از کتاب قرآن کریم و منظوراز سنت، سخن و رفتار و تأیید پیامبر اعظم و اهل بیت طاهرین می‎باشد. در این مقاله منظور از «دانش اسلامی» معرفت و علمی است که اوّلاً از دین اسلام، قرآن و سنت منشأ می‌گیرد و قابل إسناد و استناد به این دین است و ثانیاً مرتبط با گزاره‌های هستی‌شناسانه و واقعیت‌های عالم هستی به طور عام و گسترده، اعم از عالم مادّی و غیر مادّی و اعم از علوم عقلی، تجربی، انسانی و غیرانسانی باشد، و اما گزاره‌های دستوری و توصیه‌ای قرآن و سنت به طور مستقیم از این دایره بیرون خواهند بود. Manuscript profile

در ترکیب «دانش اسلامی» سخن از آن است که چه حقایق و گزاره‌های خبری را می‌توان از منابع اسلامی استنتاج و استخراج کرد به گونه‌ای که بر طبق معیارهای علمی و روش‌های صحیح پژوهش، قابل اسناد به دین اسلام باشد و اسناد به آن، مجاز و مشروع و صحیح تلقی شود. دراینجا، اشاره به آن دسته از علوم و دانش‌های اسلامی است که تنها معطوف به معرفت می‌باشد و به شناخت جهان هستی، می‌پردازد و از منابع کتاب و سنّت قابل استخراج است. از این رو، به تفاوت میان دانش اسلامی بر مبنای معارف و گزاره‌های هستی‌شناسانه‌ی اسلام، و دانش اسلامی به معنای مطلق معارف و گزاره‌های مندرج در دین اسلام اعم از آنچه که مرتبط با هستی است و آنچه مرتبط با احکام و شریعت و قوانین و قواعد حقوقی آن است، توجه شده است . بنابراین قلمرو بحث از یک جهت محدودیت و از یک جنبه توسعه دارد. از جهت اکتفاء به دانش‌های هستی‌شناسانه‌ی اسلامی، قلمرو بحث محدود است و از جهت ورود به تمامی شاخه‌های دانش اسلامی مرتبط با هستی توسعه و گسترش دارد. در این مقاله، منظور از «دانش اسلامی» معرفت و علمی است که اوّلاً از دین اسلام، قرآن و سنت منشأ می‌گیرد و قابل إسناد و استناد به این دین است. ثانیاً مرتبط با گزاره‌های هستی‌شناسانه و واقعیت‌های عالم هستی به طور عام و گسترده، اعم از عالم مادّی و غیر مادّی و اعم از علوم عقلی، تجربی، انسانی و غیرانسانی باشد. بنابر این گزاره‌های دستوری و توصیه‌ای قرآن و سنت به طور مستقیم، خارج از موضوع این مقاله است. تشریح ارزش دانش و ضرورت آن ، تعریف دانش اسلامی و امکان آن و تبیین جایگاه خرد ورزی و عقلانیت در نظام اندیشه اسلامی، شرایط را برای معرفی مبانی تصدیقی و اصول راهبردی دانش اسلامی با رویکرد اجتهادی در این مقاله فراهم ساخته است. این اصول می تواند مبنای فراگیری دانش اسلامی و گسترش آن باشد. Manuscript profile