پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطة والد کودک در پيش بيني نارضايتي جنسيتي در زنان و مردان تراجنسي انجام شد. طرح پژوهش، توصيفي- همبستگي بود. جامعة آماري، كلية افراد مبتلا به نارضايتي جنسيتي بودند که براي طي مراحل قانوني تغييرجنسيت به اداره کل پزشکي قانوني خراسان رضوي در سال 1396-1394مراجعه داشتند. نمونه پژوهش 50 زن و 50 مرد مبتلا به نارضايتي جنسيتي بود که به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پس از اخذ رضايت نامه آگاهانه زمينه يابي رابطة والد کودک و پرسشنامه اختلال هويت جنسي را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از روش آماري رگرسيون چندگانه به شيوة همزمان تحليل شدند. سطح معني داري براي آزمون هاي آماري 0/05 بود. بر اساس نتايج تحليل رگرسيون به شيوة همزمان، رابطة پدر کودک قادر به پيش بيني نارضايتي جنسيتي در زنان تراجنسي نبود. اما رابطة مادر کودک توانست 21 درصد از نارضايتي جنسيتي را در زنان تراجنسي پيش بيني کند و بهترين پيش بين نارضايتي جنسيتي مؤلفه آزردگي/سردرگمي نقش بود. رابطه پدر کودک قادر به پيش بيني نارضايتي جنسيتي در مردان تراجنسي نبود اما رابطه مادر کودک توانست 44 درصد از واريانس نارضايتي جنسيتي را در مردان تراجنسي پيش بيني کند و بهترين پيش بين نارضايتي جنسيتي عاطفه مثبت و همانندسازي بود. بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر ارتباط مختل و آشفته در رابطه والد کودک مي تواند سهم بسزايي در بروز نارضايتي جنسيتي در زنان و مردان تراجنسي داشته باشد. Manuscript profile