هدف پژوهش حاضر تعيين تفاوت بين تاب آوري و راهبردهاي مقابله با تنيدگي بين داوطلبان شرکت در جنگ ضد داعش و سربازان است. روش پژوهش توصيفي و از نوع علي- مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي داوطلبان و سربازان کُرد در هر سه استان حلپچه، سليماني و اربيل اقليم کردستان عراق بودند که در جنگ ضد داعش شرکت کرده بودند. نمونه اين پژوهش باروش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از مقياس تاب آوري کانر و ديويدسون و سياهة راهبردهاي مقابله با تنيدگي اندلر و پارکر داده ها جمع آوري شدند و با روش هاي آماري آزمون تحليل واريانس چند متغييره تحليل شدند. يافته هاي اين پژوهش نشان داد از نظر تابآوري تفاوت بين داوطلبان و سربازان وجود نداشت، اما در مقياس راهبردهاي مقابله با تنيدگي در داوطلبان و سربازان تفاوت معنادار يافت شد. از لحاظ سبک مسئله مدار و سبک اجتنابي تفاوت معنا دار بود. بنابراين نتيجه ميشود از نظر مقابله اي هيجان مدار تفاوت وجود ندارد. يافته هاى اصلي اين پژوهش مؤيد آن است كه برگزاري دوره هاي آموزشي ويژه جهت بالابردن تاب آوري و کمک به داوطلبان و سربازان براي کاهش تنيدگي جنگ توصيه مي گردد. Manuscript profile