این پژوهش باهدف ارائه الگوی بالندگی اعضای هیئت‌علمی انجام شد. روش پژوهش حاضر ازنظر اهداف کاربردی، ازنظر داده‌ها آمیخته اکتشافی و ازنظر ماهیت و نوع مطالعه پیمایشی مقطعی بود. مدل پژوهش بر اساس مطالعات پیشین در داخل و خارج از کشور و دیدگاه خبرگان این حوزه پیشنهاد گردید. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی تعداد 15 نفر از خبرگان حوزه آموزش عالی و در بعد کمی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بودند و نمونه آماری تعداد 280 نفر از آنان که بر اساس جدول مورگان مشخص شدند. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها در ابتدا مصاحبه با خبرگان این حوزه و سپس تدوین پرسشنامه هفت پیوستاری بود. روایی ابزار سنجش از طریق (CVR) و اعتبار آن به‌وسیله آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت و تائید شد. بر اساس تجزیه‌وتحلیل داده‌ها الگویی بهینه ارائه شد که دارای سه بعد: 1) توانایی‌های علمی با اعتبار 91/0 با سه مؤلفه بالندگی‌های آموزشی، بالندگی‌های پژوهشی، بالندگی‌های تخصصی، 2) توانایی‌های شخصی با اعتبار 89/0 با دو مؤلفه: بالندگی‌های فردی، بالندگی‌های سازمانی 3) توانایی‌های معنوی / اجتماعی با اعتبار 90/0 با دو مؤلفه بالندگی‌های دینی و بالندگی‌های اجتماعی درمجموع با 138 شاخص بر بالندگی اعضای هیئت‌علمی تأثیر داشتند. این الگو می‌تواند مددکار مدیران و اساتید سایر دانشگاه باشد. Manuscript profile