یکی از جریان‌های نو پژوهشی که علاقه مدیران و پژوهشگران را به میزان فزاینده‌ای تحت تأثیر خود قرار داده است، دوجانبه گرایی و تأثیر آن بر جنبه‌های مختلف سازمانی می‌باشد، بدین معنی که یک سازمان با بهره‌مندی از چه سازوکارهایی می‌تواند در هر دو بعد اکتشاف و انتفاع موفق عمل نماید. در این مقاله نگارندگان با بررسی ادبیات و مرور عمیق مبانی نظری موجود در حوزه یادگیری دوجانبه و نحوه تعامل آن با ذخایر دانش سازمانی یعنی سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه سازمانی، سرمایه اجتماعی و سرمایه مشتری جهت سازگاری و توسعه یادگیری دوجانبه در سازمان‌ها برآمده‌اند. در نهایت بر اساس مدل سه سطحی دوجانبه گرایی در سازمان و تلفیق آن با نوع شناسی یادگیری دو جانبه به مدل تحلیلی دست‌یافته‌اند که در سه سطح ورودی، فرایند و خروجی اقدامات لازم را جهت دسترسی به انواع مختلف دوجانبه گرایی در سازمان پیشنهاد می‌نماید. مدل مفهومی حاصله می‌تواند با توجه به منطق هماهنگی همه‌ جانبه به ‌عنوان راهنمای بسیاری از پژوهش‌های آتی در حوزه‌های دوجانبه گرایی، یادگیری دوجانبه و ذخایر دانشی قرار گیرد. Manuscript profile