مرور ادبیات موجود نشان می‌دهد اقتصاددانان تا قبل از دهه 1970 عموماً بر عوامل اقتصادی به‌عنوان علت وقوع بی‌ثباتی‌‌های اقتصادی تأکید می‌کردند. اما از دهه 1970 به این سو اقتصاددانان سیاسی سر برآوردند که عامل وقوع این بی‌ثباتی‌‌های اقتصادی را به عوامل غیر‌اقتصادی نسبت می‌دادند. این دسته از اقتصاددانان سیاسی تلاش کردند با ارائه نظریه‌‌هایی مانند سیکل تجاری سیاسی، عوامل غیراقتصادی یا به‌عبارتی دقیق‌تر عوامل سیاسی را شناسایی نمایند که عامل بی‌ثباتی در اقتصاد کلان بودند. به همین منظور آنها سیکل‌‌های تجاری سیاسی فرصت‌طلبانه و سیکل‌‌های تجاری سیاسی حزبی را ارائه نمودند که اولی انتخابات و دومی جابه‌جایی احزاب در قدرت را عامل بی‌ثباتی‌‌های اقتصادی می‌دانست. این مقاله در تداوم ادبیات مزبور بر گونه‌‌های دوگانه سیکل‌‌های تجاری سیاسی متمرکز شده، تلاش می‌کند اولاً نشان دهد چگونه و براساس چه سازوکاری عوامل سیاسی باعث بی‌ثباتی در اقتصاد کلان می‌شوند. ثانیاً استدلال می‌کند سیکل‌‌های تجاری سیاسی را باید به علت تأکید بر عوامل سیاسی در توضیح فرایند‌های اقتصادی، مصداق بارزی از بازگشت دوباره سیاست به اقتصاد دانست که در حدود دو قرن اید‌ه‌ای منسوخ‌شده در نظر گرفته می‌شد. ثالثاً نشان می‌دهد که این بازگشت از یک‌سو نقدی اساسی بر داعیه اقتصاددانان جریان غالب در اقتصاد است که از دیرباز اصرار بر جدایی اقتصاد از سیاست دارند و از دیگر سو بر اهمیتی تأکید می‌گذارد که مطالعات میان رشته‌ای در دهه‌‌های اخیر پیدا کرده‌اند. Manuscript profile