در جنوب شهرستان محلات، مجموعه سنگ های دگرگونی، رسوبی و ماگمایی به سن پرکامبرین تا عهد حاضر رخنمون دارند. سنگ های دگرگونی این ناحیه، بخش باختری مجموعه دگرگونی موته-گلپایگان، در بخش مرکزی پهنه سنندج-سیرجان را تشکیل می دهند. این مجموعه دگرگونی توسط گسل های عادي از سنگ هاي رسوبی جوان تر جدا شده است. سنگ‌شناسی غالب این مجموعه از شیست، مرمر، گنایس و آمفیبولیت تشکیل شده که سه مرحله متوالی دگرریختی پیشرونده 1 ,D2 ,D3D و سه مرحله دگرگونی را تحمل نموده اند. مرحله اول دگرریختی (1D) با ایجاد چین های یال موازی و بین برگوارگی، بودین های کششی نوع اول و برگوارگی تفریقی در رخساره آمفیبولیت تا شیست سبز عمل کرده است. مرحله دوم دگرریختی (2D) با محو آثار دگرریختی اول و ایجاد چین های فشرده تا برگشته نسل دوم و ایجاد برگوارگی میلونیتی و ایجاد نسل دوم بودین ها در رخساره شیست سبز ادامه یافته است. سرانجام دگرریختی مرحله سوم (3D) در شرایط شکنا–شکل پذیر رخ داده و با کاهش شدت دگرریختی در سنگ های منطقه همراه است. دگرگونی مجاورتی منطقه، نتیجه تزریق توده های نفوذی متعددی است که ایجاد هاله های دگرگونی، تشکیل هورنفلس و یا اسکارن و در مقیاس میکروسکوپی تشکیل کانی های جدید و یا تبلور و به‌هم‌ریختگی و محو آثار و ساختارهای قبلی را به دنبال داشته است. Manuscript profile