در این مطالعه رخساره‌ها و محیط رسوبی سازند شهبازان در چاه شماره 3 ميدان نفتي قلعه نار (جنوب غرب لرستان) مورد بررسي قرار گرفته است. سازند شهبازان در چاه مورد مطالعه 228 متر می‌باشد که عمدتاً از آهک و دولومیت تشکیل شده است. مرز پایینی این سازند با سازند پابده به‌صورت تدریجی و مرز بالایی آن با سازند آسماری به‌صورت ناپیوسته در نظر گرفته شده است. سن سازند شهبازان در چاه مورد مطالعه ائوسن میانی (اوایل لوتتین) تا ائوسن بالایی (پریابونین) می‌باشد. 14 ريز رخساره براساس بافت رسوبی و مطالعات سنگ‌شناختی و فسیل شناختی در چاه مورد مطالعه شناسايي شد. اين رسوبات در زیر محیط‌های درياي باز، سد و لاگون برجاي گذاشته شده‌اند. با توجه به پراکندگی رخساره‌های معرفي شده، به نظر می‌رسد بخش‌های زيرين و بالايي سازند شهبازان در منطقه مورد مطالعه در دو محيط به نسبت متفاوت نهشته شده‌اند. رسوب‌گذاری در بخش زيرين در يك شلف باز و رسوب‌گذاری بخش بالايي در يك رمپ كربناته صورت گرفته است. علاوه بر این محیط تشکیل بخش زیرین سازند شهبازان به دو زیر محیط شلف خارجی و میانی و بخش بالایی را به زیر محیط‌های رمپ میانی و داخلی می‌توان تقسیم کرد .تبديل پلت فرم در اين سازند از شلف باز به رمپ هموكلينال بر اثر عواملی از قبیل نرخ تولید و ضریب انتقال و شرایط تکتونیکی حاکم بر حوضه رسوبی بوده است. Manuscript profile