تعاوني‌های توليد کشاورزي، رهيافتي مناسب براي دستيابي به توسعة اقتصادي و اجتماعي و تحقق عدالت اجتماعي به شمار می‌روند. این شرکت‌ها از منظر بازتوزيع منافع حاصله از رشد بخش كشاورزي، افزایش فرصت‌های شغلی، توسعه مشاركت مردمي، توجه به زنان روستا، پايين آوردن ريسك سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي، كاهش هزينه‌های توليد و...، ابزار مناسبي براي بهبود وضعيت كشاورزي هستند. بر این اساس آنچه که در پژوهش حاضر، به عنوان هدف اصلی پژوهش درنظر گرفته شد، تبیین عملکرد تعاونی‌های تولید کشاورزی در توسعۀ اشتغال زنان روستا بود که به صورت مطالعه موردی در 28 روستای برخوردار از شرکت تعاونی در شهرستان ساوجبلاغ استان البرز انجام پذیرفت؛ برای انجام آن از روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی استفاده شد. جامعه آماری شامل «روستاییان عضو تعاونی و مدیران تعاونی» به تعداد 708 نفر بود. حجم نمونه‌ها برای نظرسنجی با ابزار پرسشنامه براساس روش کوکران، 250 نمونه برآورد شد. نتایج تحلیل‌های به دست آمده از آمار توصیفی و استنباطی 6 گویه مرتبط با تأسیس شرکت‌های تعاونی کشاورزی در این روستاها بین سال‌های 60 تا 95 نشان داد که میانگین وزنی اغلب گویه‌ها کمتر از حد متوسط بوده و این نشان می‌دهد که نقش شرکت‌های تعاونی کشاورزی در گسترش وضع اشتغال زنان خیلی محسوس و پررنگ نبوده است. اگرچه نتایج آزمون خی دو، فرضیه تحقیق را تأیید کرده است اما نباید فراموش کرد که اثرات شرکت تعاونی در ایجاد اشتغال، افزایش درآمد و کاهش مهاجرت زنان روستا، در حد کم بوده و می‌بایست برای بهبود عملکرد شرکت‌های تعاونی و بالا بردن جایگاه زنان، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کرد. Manuscript profile