هر کودک در مدرسه بخش مهمی از عمر خود را می‌گذراند که هدف از این حضور در مدارس آموختن و پرورش توانایی و مهارت کودک و رفتارهای فردی و اجتماعی است. طراحی نامناسب محیط مدرسه سبب نارضایتی ، خستگی و کاهش یادگیری آن‌ها می‌شود. اهمیت به ويژگي هاي روحي دانش‌آموزان و الگوهاي رفتاری آن‌ها در طراحي محيط هاي آموزشي و مدارس ، مي‌تواند به يادگيري آنان و شكوفايي استعدادهای آن‌ها كمك كند. درنتیجه، طراحي مدرسه و فضای آموزشی با توجه به نيازهاي ويژه كودكان، از اهميتي ويژه برخوردار است. آنچه كه اين مقاله به آن پرداخته جنبه هاي متفاوت تاثير فضاي آموزشي و مولفه‌های ادراکات محیطی اين فضاها بر يادگيري كودكان با رويكرد ارتقای یادگیری دانش‌آموزان می‌باشد. پژوهش حاضر، به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش انجام تحقیق، تحقیق پیمایشی- تحلیلی می‌باشد. پژوهشگر به منظور سنجش ديدگاه دانش‌آموزان ، با مطالعه و دسته‌بندی پژوهش های پیشین به تدوين جدول هدف- محتوا پرداخته است و با توجه به اين جدول پرسشنامه‌ای طراحي کرده است، و همچنین از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شده است.برای بررسی روایی سازه 40 پرسشنامه بین متخصصان توزیع گردید و از تحلیل عاملی تأییدی و نرم‌افزار SPSS به‌منظور بررسی روایی سازه استفاده شده است. نتيجه حاصل از این پژوهش بيان مي‌كند كه مولفه‌هایی برگرفته از ادراک محیطی، نظیر: تنوع چیدمان مبلمان و مبلمان انعطاف‌پذیر و متحرک، فضاهایی با امکان تعاملات مشارکتی، ترکیب متناسب رنگ در فضا، ورودی و مسیرهای خوانا و دعوت کننده، زمین شن‌بازی، حضور آب، تراس هایی در امتداد کلاس‌ها در طبقات، پارک مشارکتی، گودال باغچه، پنجره های قدی و نورگیر و... در ارتقای یادگیری دانش‌آموزان موثر عمل می نمایند. Manuscript profile